જાય છે

આંખનાં ખૂણામાં થીજાવીને સાચવેલા સપના,

ઉષ્માનાં કિરણો પડતા આંખોમાં જ રેલાઈ જાય છે.

ઈશ્વર તારી લીલા સમજાતી નથી,

ફૂલો ડૂબે છે ને પથ્થરો તરી જાય છે.

ટીકા-ટિપ્પણી અને ભૂલો શોધનારા

પોતાનાં અંતરમાં ઝાંકવાનું ભૂલી જાય છે.

ટોચનો ભાર તો ધરતી જ ઝીલે છે,

વૃક્ષો કુંપળો વગર થોડા ઊગી જાય છે.

માનવના મન કળવા અકળ છે,

મતલબ માટે ઈશ્વર પણ બદલાઈ જાય છે.

જીવન જીવવા માટે ખુશી જ જરુરી નથી,

વંટોળિયા વચ્ચે તરણું પણ તરી જાય છે.