నవ వసంతం

నవ వసంతం 

ట్రింగ్, ట్రింగ్, ట్రింగ్, ట్రింగ్....... అని వరుసగా కాలింగ్ బెల్ మోగడంతో సడెన్ గా మెలకువవచ్చింది రాజేశ్వరికి. ఎవరో ఆపకుండా మోగిస్తూనే ఉన్నారు. టైం ఎంతైంది..... ఇంత అర్ధరాత్రిఎవరై ఉంటారు? అని టైం చుస్తే రాత్రి పన్నెండయింది. 

ఏమండి! ఏమండీ! లేవండీ..... కాలింగ్ బెల్ మోగుతోంది, ఇంత అర్ధరాత్రి వేళ ఎవరువచ్చివుంటారు? చూడండి..... అని లేపింది ఖంగారుగా.

శ్రీకాంత్ బద్దకంగా లేచి ఎవరై ఉంటారబ్బా? అని వెళ్ళి డోర్ మేజిక్ ఐ లోంచి చుస్తే బయట వాళ్ళఅమ్మాయి స్నిగ్ధ నిలబడి ఉంది. స్నిగ్ధ వచ్చిందేమిటి ఈ టైమ్ లో!? అని శ్రీకాంత్ ఖంగారుగాతలుపు తీస్తుంటే రాజేశ్వరికి పై ప్రాణం పైనే పోయినట్లైంది. కొత్తగా పెళ్ళైన అమ్మాయి అర్ధరాత్రిఒక్కతే వస్తే తల్లి తండ్రులకి అలాగే ఉంటుంది మరి. 

ఏమైందమ్మా! ఇంత అర్ధరాత్రి వేళ వక్కదానివే వచ్చావు? మళ్ళీ ఏమైనా అల్లుడితో గొడవపడ్డావా? ఈ టైమ్ లో అంత దూరం నుండి ఒక్కదానివే డ్రైవ్ చేసుకుని వచ్చావు!? అని ప్రశ్నలవర్షం కురిపించింది రాజేశ్వరి. 

స్నిగ్ధ మాత్రం నిమ్మకు నీరెత్తినట్లు సోఫాలో కూర్చుని మమ్మీ! “వేడి వేడిగా ఒక కప్పు కాఫీ ఇవ్వుప్లీజ్” అని అడిగింది.

మేము ఇంత టెన్షన్తో చస్తుంటే తాపీగా కాఫీ ఇవ్వమని అడుగుతావేంటమ్మా! అంది రాజేశ్వరి. ఎంతో మెల్లగా అడుగుదామనుకున్నా గదమాయింపు కూడా మిళితమయిందా స్వరంలో . 

“ ఐ ఆమ్ సో టైర్డ్ మమ్మీ” కాఫీ ఇస్తే ఇవ్వు, లేకపోతే లేదు. ఇప్పుడు నేనేమి మాట్లాడేపరిస్థితుల్లో లేను. ఇక్కడైనా ప్రశాతంగా ఉందామని వస్తే అదీ కనపడటం లేదు. జీవితంలోఎక్కడా ప్రశాంతత లేకుండా పోయింది అని కోపంగా అనడంతో రాజేశ్వరికి బి. పీ డబల్ అయిపోయి ఏమండీ! అన్నీ నేను అడగటమేనా! మీరు ఏమైనా మాట్లాడేది ఉందా? అలానిలబడటమేనా!? అని ఉరుము ఉరిమి మంగళం మీద పడ్డట్టు భర్త శ్రీకాంత్ మీద మండిపడింది రాజేశ్వరి. 

ఇప్పుడు ఊరుకో, రేపు ఉదయం మాట్లాడదామన్నట్లు సైగ చేసాడు శ్రీకాంత్. 

పడుకున్నారనే కానీ ఆ రాత్రంతా ఎవరికీ నిద్రే లేదు. మర్నాడు ఉదయం వాళ్ళిద్దరూ స్నిగ్ధఎప్పుడు లేస్తుందా!? ఎలాంటి వార్త చెప్తుందో....అనే ఆందోళనతోనే ఉన్నారు.

రాజేశ్వరి చైల్డ్ హుడ్ ఫ్రెండ్ సరిత వాళ్ళ అబ్బాయికే స్నిగ్ధని ఇచ్చి వివాహం చేశారు. సరితకి ఏమైనా విషయం తెలుసేమోనని కాల్ చేసింది రాజేశ్వరి. విషయం తెలుసుకొని ఆమె కూడా వీళ్ళలానే ఖంగారు పడింది. 

రాజేశ్వరి, శ్రీకాంత్ లకి పెళ్లి ఐన చాలా ఏళ్ళకి ఇంక పిల్లలు కలగరు అనుకున్న తరుణంలో కలిగినసంతానం స్నిగ్ధ. అపురూపంగా పెంచారు.

ఏది అడిగినా క్షణంలో అమర్చి పెట్టేసేవారు ఇద్దరూ. అతి గారాబం వలన స్నిగ్ధ మొండిఘటంలాతయారైంది. 

చాలా కాలం తర్వాత రాజేశ్వరి, సరిత ఒక ఫ్రెండ్ వాళ్ళ అబ్బాయి పెళ్ళిలో కలుసుకున్నారు. అదేపెళ్ళిలో స్నిగ్ధ, శ్రీకర్లు ఒకళ్ళని ఒకళ్ళు ఇష్టపడటంతో పెద్ద వాళ్ళకి కూడా వాళ్ళ పెళ్ళిజరిపించడానికి ఎలాంటి అభ్యంతరం కనపడలేదు. 

స్నిగ్ధని సరిత వాళ్ళ అబ్బాయికి ఇచ్చి చేయడంలో రాజేశ్వరికి కొంత స్వార్ధం కూడా లేకపోలేదు. 

స్నిగ్ధ ఏమైనా తప్పులు చేసినా సరిత అయితే పెద్ద మనసుతో అర్ధం చేసుకుంటుంది అని ...... అలాగే సరిత కూడా స్నిగ్ధని కోడలులా కాకుండా కూతురులా చూసుకుంటుంది.

శ్రీకర్ కూడా సరిత వాళ్ళకి ఒక్కడే అబ్బాయి కావడంతో గారాబంగా పెరిగాడు. అతను ఏది అంటేఅది జరిగి తీరాల్సిందే. ఇక్కడే వచ్చింది పెద్ద చిక్కు. ఇద్దరూ వాళ్ళ ఇళ్ళలో అతి గారాబంగాపెరగడం వలన వాళ్ళ మాటే నెగ్గాలనుకునే మనస్తత్వాలిద్దరివి. 

ప్రతి చిన్న విషయానికి తగాదా పడటం, గొడవలు తల్లితండ్రుల వరకు రావడం మెుదలయింది. దాని పర్యవసానమే నిన్న అర్ధరాత్రి ఒక్కతే రావడం.

ఎనిమిది గంటలకి మమ్మీ! కాఫీ.. అంటూ వచ్చింది స్నిగ్ధ ఎంతో కాజువల్ గా ఉండటానికి ప్రయత్నిస్తూ. బాగా ఏడవటం వలన మొహం ఉబ్బి పోయి, కళ్ళు ఎర్రగా వాచి పోయి ఉన్నాయి. స్నిగ్ధ మీద ఉన్న కోపం అంతా ఎగిరిపోయింది వాళ్ళ ఇద్దరికీ ఆమెని అలా చుస్తే. కాఫీతాగేంతవరకు ఏం మాట్లాడలేదు. ఇద్దరూ చెరో వైపు కూర్చుని చూస్తుండటంతో స్నిగ్ధకి చెప్పకతప్ప లేదు. 

“ఐ నీడ్ డివోర్స్ డాడీ” అంటూ స్టార్ట్ చేసింది. అతనితో నాకు ఏ విషయంలోను సెట్ కాదు, ప్రతిచిన్న విషయానికి గొడవే. తన మాటే నెగ్గాలంటాడు. ఫర్నిచర్ సెలక్షన్ దగ్గర నుండి... ఇంట్లో ఏపని ఎవరు చేయాలి!? వంట ఏం వండాలి!? అనేదాని వరకు ప్రతిదీ ఆర్గుమెంటే.

తను ఆఫీస్ నుండి త్వరగా వచ్చినా వంట వండకుండా నేనొచ్చేంతవరకు కూర్చుంటాడు. నైట్ఎయిట్కి నేనొచ్చి వంట స్టార్ట్ చేస్తే ఎప్పుడు తింటాము!? అయినా ఎప్పుడూ నేనే ఎందుకువండాలి!? అది తనకి ఎందుకు అర్ధం కాదో నాకు తెలీదు. 

ఎప్పుడు తన మాటకే వాల్యూ ఇవ్వాలనుకుంటాడు....నేను కూడా ఎర్న్ చేస్తున్నా కదా! డెసిషన్ తీసుకునే హక్కు నాక్కూడా ఉండాలి కదా!  రోజూ ఈ నస భరించడం కన్నా విడిపోవడమే బెటర్డాడీ. 

“డివోర్స్ తీసుకుంటే నాకొచ్చిన నష్టమేమి లేదు. నేను ఎవరి మీద డిపెండ్ అయి లేను. ప్రతిసారిలాగే నాకు ఏదో మాయ మాటలు చెప్పి నచ్చ చెప్పి పంపిద్దాం అనుకుంటున్నారేమో, ఈ సారిఅదేమీ కుదరదు. డివోర్స్ తీసుకుందామని డిసైడ్ చేసుకునే వచ్చాను” అని ముగించింది స్నిగ్ధ.

కాసేపు మౌనం గా ఉండిపోయారు ఎవరిక వారే.

రాజేశ్వరికి కూతురి వైఖరి అర్ధం కాలేదు, ఎలా దారిలోకి తేవాలా అని ఆలోచనలో పడింది.

ఇంత సేపు నేను కంఠ శోష చేసుకుని చెప్పినదంతా విని మాట్లాడకుండా కుర్చున్నారేమిటిఇద్దరూ" అంటూ స్నిగ్దే వాళ్ళ మీద మండి పడింది 

ఫైనాన్షియల్ ఇండిపెండెన్స్ ఉండటమే కారణమా? అని ఆలోచించింది రాజేశ్వరి. పెళ్ళి అయినఈ ఆరు నెలల్లో ఇప్పటికి ఇది మూడోసారి ఇలా అర్ధాంతరంగా వచ్చేయడం, మళ్ళీ మేమునచ్చచెప్పి పంపడం జరుగుతోంది. 

ఇంత చిన్న చిన్న విషయాలకే డైవోర్స్ వరకు వస్తే జాయింట్ ఫామిలీలో ఉండి ఎన్ని సమస్యలుఉన్నా సరే, ఓకసారి వివాహం అయ్యాక ఎలా అయినా దానికి కట్టుబడి ఉండాలని, ఒక తల్లికడుపున పుట్టిన పిల్లలకే భేదాభిప్రాయాలు ఉన్నప్పుడు రెండు వేర్వేరు కుటుంబాల నుండివచ్చిన వ్యక్తులు అర్ధం చేసుకొని కలిసి ఉండాలంటే కొంత సమయం పడుతుందని ఇప్పటిజెనరేషన్ ఎందుకు రియలైజ్ అవ్వరు? కొంచెం ఓర్పుతో ఉంటే అన్ని వాటంతట అవేసర్దుకుంటాయి . 

భార్య భర్తల మధ్య ఒకరు ఎక్కువ, ఒకరు తక్కువ అనేది ఉండదు. కొంచెం సమయమిస్తేఒకరినొకరు అర్ధం చేసుకొని ఎదుటి వారి అభిప్రాయాలని గౌరవించటం ప్రారంభిస్తారు. ఈలోపేవిడాకులు తీసుకుంటే వివాహానికి అర్ధమే ఉండదు. ఇద్దరి జీవితాలు పాడవడం తప్పించి.  

సరిత ఫోన్ కాల్ తో ఆలోచనల్లోంచి బయట పడింది రాజేశ్వరి. “శ్రీకర్ వస్తున్నాడు, మీరు కూడాస్నిగ్ధని తీసుకురండి, ఇద్దరిని కూర్చోపెట్టి మాట్లాడవచ్చని” చెప్పింది సరిత.

స్నిగ్ధకి అత్త మామలంటే చాలా అభిమానం. వాళ్ళు కూడా కోడలంటే ఇష్టంగానే ఉంటారు.

శ్రీకర్ వస్తున్న విషయం చెప్పకుండా ఆమెని కూడా తీసుకుని బయలుదేరారు. అయిష్టంగానే బయలుదేరింది 

వాళ్ళు దోవలో ఉండగానే సరిత ఫోన్ చేస్తుంది ఖంగారుగా... శ్రీకర్ కి యాక్సిడెంట్ అయిందని, వాళ్ళని డైరెక్టుగా హాస్పిటల్ కే వచ్చేయమని చెప్తుంది. అప్పటి నుండి స్నిగ్ధ పరిస్థితి చెప్పనలవికాదు. ఏడుస్తూనే ఉంది, తనని ఊరుకోపెట్టడం వాళ్ళ ఎవరి వల్లా కాలేదు.

హాస్పిటల్లో శ్రీకర్ ని చూడగానే వెక్కి వెక్కి ఏడ్చింది. అతని షోల్డర్ ఫ్రాక్చర్ అవడంతో పెద్ద కట్టుకట్టారు. ముఖం మీద కూడా చిన్న చిన్న గాయాలు అయినాయి.

“డ్రైవెర్ని తీసుకువెళ్లకుండా నువ్వే ఎందుకు డ్రైవ్ చేశావు!? నీకు లైసెన్స్ వచ్చింది కానీ నేను ప్రక్కనలేకపోతే డ్రైవ్ చేయవద్దు అని చెప్పా కదా!! అన్నీ టెన్షన్ పెట్టే పనులే చేస్తావు ఎప్పుడు” అని అతని మీద మండిపడింది. తర్వాత ఇదంతా నా వల్లే అయింది “నేను గొడవ పడివచ్చేయకపోతే ఈ యాక్సిడెంటే అయ్యేది కాదు కదా” అని తనని తానే నిందించుకుంది స్నిగ్ధ.

వారం రోజుల తర్వాత ఇంటికి పంపారు. తనే దగ్గరుండి రాత్రి పగలు చూసుకుంది.  వాళ్ళ అమ్మవాళ్ళ ఇంట్లో   అయితే అతనికి కన్వీనియెంట్ గా ఉంటుందని అక్కడికే వెళ్తామని చెప్పింది స్నిగ్ధ. 

“నిన్న డివోర్స్ కావాలని పట్టుపట్టింది ఈ పిల్లేనా” అని ఆశ్చర్యపోయారు రాజేశ్వరి, శ్రీకాంత్దంపతులు. వాళ్ళ ఆనందానికి హద్దులు లేవు. 

మూడు నెలలు పట్టింది అతనికి 

తిరిగి కోలుకొని ఆఫీస్ కి వెళ్ళడానికి. లీవ్ పెట్టుకొని అతన్ని కంటికి కనురెప్పలా చూసుకుంది స్నిగ్ధ.

వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళడానికి లగేజ్ ప్యాక్ చేసుకుంటున్నారు ఇద్దరూ నవ్వుకుంటూ, చక్కగా కబుర్లుచెప్పుకుంటూ.

సరిత, రాజేశ్వరి... వాళ్ళ ఇద్దరినే గమనిస్తున్నారు. స్నిగ్ధ, శ్రీకర్ వీళ్ళ వద్దకి వచ్చి కూర్చున్నారు ఏదోచెప్పాలన్నట్లు.

సారీ మమ్మీ! అర్ధం పర్ధం లేని ఇగోలకి పోయి మా లైఫ్ స్పాయిల్ చేసుకునేవాళ్ళము. మిమ్మల్నికూడా ఎప్పుడు టెన్షన్ లో పెట్టాము. ఎప్పటికప్పుడు నువ్వు, సరిత ఆంటీ మా ఇద్దరికి నచ్చచెప్పి, పెళ్ళంటే నూరేళ్ళ పంట అని, భార్య భర్తల మధ్య పంతాలు పట్టింపులు కావని, ప్రేమాభిమానాలు, పరస్పరం గౌరవించుకోవడం ఎంత ముఖ్యమో తెలియచేసారు. మూర్ఖత్వంతోఎంత తొందరపాటు నిర్ణయం తీసుకున్నానో ఇప్పుడు అర్ధమైంది అని...మీరు చెప్పినవి మేముఎప్పటికి గుర్తు పెట్టుకుంటామని చెప్పింది స్నిగ్ధ.

నువ్వు ఎందుకు ఎడ్జెస్ట్ అవ్వాలి!? నీకేం తక్కువ!? నువ్వు ఎందుకు అతని మాట వినాలి!? నీకు మేము ఉన్నాం.. వచ్చేయి..  నువ్వు కావాలనుకుంటే అతనే వస్తాడు అని... ఎంకరేజ్ చేసేపేరెంట్స్ ఉన్న ఈ రోజుల్లో వివాహ బంధం యొక్క గొప్పతనాన్ని, గౌరవాన్ని తెలియచేసి మా ఇద్దరికిమార్గదర్శకం అయినందుకు మీ ఇద్దరికీ మేము ఎప్పుడు రుణపడి ఉంటాము ఆంటీ”అనిమనస్పూర్తిగా కృతఙ్ఞతలు తెలిపాడు శ్రీకర్. 

ఈ యాక్సిడెంట్ మా ఇద్దరి మధ్య మంచి అవగాహన, ప్రేమ పెరగడానికి కారణమైనందుకుఎప్పటికి తీపిగుర్తుగా ఉండిపోతుందని, స్నిగ్ధ ఇంత ప్రేమగా చూసుకుంటుందని తెలిస్తే పెళ్ళైనవెంటనే కావాలని యాక్సిడెంట్ చేసుకుని ఉండేవాడిని కదా! అని శ్రీకర్ అంటుంటే అతని నోటిమీద చెయ్యి పెట్టి వారిస్తూ మెత్తగా మందలించింది స్నిగ్ధ. వాళ్ళిద్దరిని అలా చూస్తుంటేముచ్చటగా అనిపించింది ఇద్దరి తల్లితండ్రులకి. వాళ్ళ ఆనందానికి అవధులు లేవు. 

చూడ ముచ్చటైన ఈ జంట ఇద్దరి తల్లితండ్రుల దీవెనలు తీసుకుని వారి సరికొత్త జీవితానికినాంది పలకడానికి పయనమయ్యారు.

లత పాలగుమ్మి