ఓ మేఘమా..

కరుణించవా..ఓ మేఘమా...!!

నీటి చుక్కకై మట్టి ఎదురుచూపులు

ఆకలి కొన్న నేలకు అన్నము లా

నేలన పడ్డ ఇత్తుకు సత్తువ కోసం

నింగిపై చూపులు చూస్తూనే ఉంది...

ఆకాశములో కమ్మిన మేఘుడు

ఆశల జల్లులు కురిపించడం లేదు

తడి లేని గొంతుల్లో దాహం తీరదు 

అలికిన నేలకు ఆహారం దొరకదు....

ఋతు పవనపు రుచులు ఎక్కడా

గతి తప్పిన దారుల్లో దొరకక

ఎండిన మట్టి వెన్నగా మారడం లేదు

పొంగిన సువాసనలు అందడం లేదు..

వర్షపు జాడలు నింగి వీధుల్లో ఊరేగుతూ

నేలను తడిపేందుకు మొహం చాటేసే

రైతు భుజాన నాగలి నేలకు దిగుటకు

నాలుక ఆకాశము వైపే చూస్తుండిపోయే...

గుక్క పట్టి ఏడుస్తుంది పాలందక పసినేల

స్తన్యం ఇచ్చే ఆకాశం పలకరించడం మరిచిపోయే

గలగల ప్రవహించే నదులు ఎండిపోయే

నీటి ధార కోసం నిత్యం తపస్సులు చేస్తున్నాయి...

అదును తప్పుతున్న వ్యవసాయపు క్షేత్రాలు

రైతు నెత్తి కండువా కళ తప్పి చూస్తుంది

నాగలి రాత నిరక్షరాస్యుడి గీతలా తయారయింది

పచ్చని నారుమళ్ళకు ప్రాణవాయువు అందడం లేదు...

మట్టి మనసుకు చిరుజల్లుల పలకరింపు కావాలి

ఎడారి హృదయానికి ఒయాసిస్ ప్రేమ అందాలి

బీడు భూములకు పసిడి తొడుగు అందించాలి

కడుపునిండా వర్షపు చుక్కలు ఆరగించి ఆనందించాలి..

ఓ మే