ఆత్మవిశ్వాసం...

అంతులేని ప్రయాణం

అలుపులేని పయనం

విసుగురాని ప్రయాణం

అంతు చిక్కని గమనం

నిరాశలే ఓదార్పుగా

నిట్టూర్పులే ఆలంబనగా

అలసిన మనసుకు 

కలత చెందిన మనసుకు

అంతులేని ఆవేదనని తనలో

దాచుకున్న మనసుకు

మసకబారిన మనసుకు

మరణమే శరణ్యమైతే

అంతులేని ఆకాశాన్ని ఆర్తిగా అర్ధిస్తున్నా

తనతో పాటు నన్ను కూడా 

అనంత తీరాలకు తీసుకువెళ్ళమని

అంతులేని సాగర గర్భమును ఆవేదనతో

వేడుకుంటున్నా

ఎన్నో శిథిలాలను దాచుకున్న సాగరం

నన్ను కూడా తనలో కలుపుకోమని

జనన మరణాలు సామాన్యమే అయినా

మరణం అంచులను తాకడం కూడా ఓ వరం

మరణం ఉందని భయం ఎందుకు

అది నిన్ను అక్కున చేర్చుకున్న నాడు

నిను ఏ బాధలు వేధించవు

ఏ అక్కరకురాని బంధాలు నిను వేలెత్తి చూపవు

కనులు తెరిస్తే జననం

కనులు మూస్తే మరణం మధ్యలో

మనం రాసుకున్నదే మన జీవితమైతే

జీవితమే ఓ పోరాటం కాదా

అందులో ఆడి గెలవడం సాహసం కాదా

ఎంత మందికి దక్కుతుంది ఆ గెలుపు

ఓడిపోయిన వారంతా నిరాశ జీవులా

ఏదో ఒకనాడు మళ్లీ జన్మిస్తావు

దట్టమైన నల్లని చీకట్లను పారద్రోలే

ఉదయ భాను కిరణమై............ 

అనంతమైన విశ్వాన్ని ప్రకాశింప చేస్తావా

అంతులేని ఆత్మవిశ్వాసంతో......