Vidya Ramesh
Tragedy
வாரங்கள் வருடமானது,
நொடிகள் நரகமானது,
எங்கே சென்றாய்
என் செங்குறுதியே?
கூவை 🦉
2020
காதல்
காத்திருப்பு....
இதயத்தில் தொடங்கி உடலெங்கும் படர்ந்த உதிரத்தை இதயத்தில் தொடங்கி உடலெங்கும் படர்ந்த உதிரத்தை
உனக்காக என்னை மறப்பது ஏனோ? உன்னில் என்னை உனக்காக என்னை மறப்பது ஏனோ? உன்னில் என்னை
பழகிய நிமிடங்கள், அனுபவித்த மன நிம்மதி பழகிய நிமிடங்கள், அனுபவித்த மன நிம்மதி
விளைவிக்க வயலுமில்லை உழுவ எவர்க்கும் மனமுமில்லை விளைவிக்க வயலுமில்லை உழுவ எவர்க்கும் மனமுமில்லை
திரும்பிய இடமெல்லாம் ரணமாகும் மனம் திரும்பிய இடமெல்லாம் ரணமாகும் மனம்
நானும் ஒரு பேசும் கிளியான பிறகு மனம் கலங்கி என் சொற்கள் நானும் ஒரு பேசும் கிளியான பிறகு மனம் கலங்கி என் சொற்கள்
உன் வருத்தங்களைத்துடைக்க நான் எனக்குத் தெரிந்த உன் வருத்தங்களைத்துடைக்க நான் எனக்குத் தெரிந்த
நாளை காலை என் உரையாடல் பெட்டியில் பச்சை விளக்கு நாளை காலை என் உரையாடல் பெட்டியில் பச்சை விளக்கு
மீனின் குரலை உற்றுக்கேட்க முடியாதவர்களால் உனது காதலின் மீனின் குரலை உற்றுக்கேட்க முடியாதவர்களால் உனது காதலின்
எனக்கு நானே சொல்லிக்கொண்டிருப்பதைக்கண்டு சிலர் எனக்கு நானே சொல்லிக்கொண்டிருப்பதைக்கண்டு சிலர்
ஒவ்வொரு முறையும் பளுவை தூக்கி பளுவை இறக்கித்தான் வைக்கிறேன் ஒவ்வொரு முறையும் பளுவை தூக்கி பளுவை இறக்கித்தான் வைக்கிறேன்
அதனை திருடப்படாமலும், உடைந்து விடாமலும் பார்த்துக் கொள்வாயாக அதனை திருடப்படாமலும், உடைந்து விடாமலும் பார்த்துக் கொள்வாயாக
உயிர்களுக்கு கேடு அளிப்பதை உணர்ந்தும் மனித மனங்கள் உயிர்களுக்கு கேடு அளிப்பதை உணர்ந்தும் மனித மனங்கள்
செடிகளில் கனிந்து வெடிக்கும் காய்களும் செடிகளில் கனிந்து வெடிக்கும் காய்களும்
சுத்தம் சுகாதாரம் மட்டுமின்றி ஒற்றுமையையும் கற்றுக்கொடுத்துவிட்டாய் சுத்தம் சுகாதாரம் மட்டுமின்றி ஒற்றுமையையும் கற்றுக்கொடுத்துவிட்டாய்
ஓட்டைக் கூரையில் ஒழுகும் சூரியன் ஓட்டைக் கூரையில் ஒழுகும் சூரியன்
செல்லும் வழித்தடங்களிலா உன் பாதைகளை நீ அமைப்பது செல்லும் வழித்தடங்களிலா உன் பாதைகளை நீ அமைப்பது
பிரசவ வலியும் தோற்றுப்போனது நீ இல்லை என எண்ணும் பிரசவ வலியும் தோற்றுப்போனது நீ இல்லை என எண்ணும்
மரணம் நம்மைப் பிரிப்பதில்லை மரணம் நம்மைப் பிரிப்பதில்லை
கஜா புயல் கிராமம் வந்து கசக்கி தூக்கி எறிஞ்சுடுச்சு கஜா புயல் கிராமம் வந்து கசக்கி தூக்கி எறிஞ்சுடுச்சு