ସ୍ୱପ୍ନ ସନ୍ତାନ-୮

ସ୍ୱପ୍ନ ସନ୍ତାନ ତ ସତ୍ୟ ରୂପ ନେଇ,

ଗୁରୁଣ୍ଡି ଖେଳୁଛି ଆଜି ।

ମାଆ ସିନା ତୁହି ତାହାର ଲୋ ପ୍ରିୟା,

ପାରିନି ପିତା ମୁ ସାଜି ।

ଯେତେ ଭାବନା ଯେତେ ଆଶା ମୋର,

ରହିଗଲା ସପନରେ ।

ସ୍ୱପ୍ନ ସନ୍ତାନକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଲୋ,

ଆଜି ବି ମୁଁ ଝୁରିମରେ ।

ବିତିଗଲାଣି ଯେ ଛ'ଅ ଗୋଟି ମାସ,

କେତେ ସକାଳରୁ ସଞ୍ଜ ।

ଦେଖିବା ପାଇଁ ସେ ବିଶିକେଶନକୁ,

ହେଉଛି ମୁଁ ଦହଗଞ୍ଜ ।

ଦେଖରେ ନଳିନୀ ନୀଳମଣି ମୋର,

ଅନ୍ୟ ପିତା ପରିଚୟେ ।

ମାଆ ମାଆ ବୋଲି ତୋତେ ସିନା ଡାକେ,

ବାପ ମୁଁ ଅଲୋଡା ସତେ ।

କୋମଳ ଚନ୍ଦନ କାଁହୁ ବା ଜାଣିବ,

ଆମ ସଂପର୍କର ଇତିହାସ ।

ପାଇ ପାରିନି ମୁଁ ତୋତେ ଜୀବନେ,

ଯାହା ଅଛି ଅବଶୋଶ ।

ଖଣ୍ଡଗିରି ଆଉ ଧଉଳି ପାହାଡ,

ଲେଖି ପ୍ରତୀକର ନାମ ।

ସ୍ୱପ୍ନ ସନ୍ତାନର ପରିକଳ୍ପନାକୁ,

କରିଥିଲେ ଉନ୍ମୋଚନ ।

ତୋ ସ୍ୱପ୍ନ ସିନା ସତ ହୋଇଗଲା,

ସମ୍ପର୍କ ତୁଟିଲା ପରେ ।

କେମିତି କହିବି ସମ୍ପର୍କ କଥାକୁ,

ଭାବି ବସେ ସପନରେ ।