ବିପୁଳାଚ ପୃଥ୍ବୀ

·

...................

କାନ୍ଦି ଶିଖ,

ଝରିପଡ଼

ଅନୁଭବ କରି ଶିଖ ଅଦୃଶ୍ୟକୁ

ହଜିଯାଅ ଦୃଶ୍ୟମାନର ସମ୍ଭାରରେ

ବିପୁଳାଚ ପୃଥ୍ବୀ ।

କାନ୍ଦ ତୁମେ

ଲୁହର ଉଜାଣିରେ,

ଧୋଇଦିଅ କ୍ଲିଷ୍ଟ ଅନ୍ତର୍ଦାହ

ଜୋଛନାର ଜରିଲଗା ପତ୍ର ଫାଙ୍କେ

ଝରିପଡୁ ଲୁହ ଟୋପା ଟୋପା

ଶିଶିରର ସିକ୍ତତାରେ

ମରୁପ୍ରାନ୍ତେ ଉପୁଜାଇ ମୁକ୍ତା ।

କାନ୍ଦି ଶିଖ,

କାନ୍ଦ ତୁମେ

ସମ୍ବେଦନାରେ ,ସମର୍ପଣରେ

ନିବିଡ଼ ଆତ୍ମୀୟତାର ଆଶ୍ବାସରେ

ଜଙ୍ଗଲର ସୁସୁପ୍ତିରେ

ଝରଣାର ଏକନିଷ୍ଠତାରେ ।

କାନ୍ଦିଛ କି

କେବେ ଅଧିର ଉଲ୍ଲାସରେ

ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତର ସନ୍ଧିକାଳେ

କେଉଁ ଅପହଞ୍ଚ ସବୁଜ ଘାଟିରେ

ନୈସର୍ଗିକ ସୁଷମା ର

ଗୋପନୀୟତା ରେ ,....

ଏକାକିନୀ ନଈ ବାଙ୍କେ

ଦୋଳାୟିତ ଶୁଭ୍ର କାଶତଣ୍ଡିର

ନିର୍ମଳ ହସରେ ।

କାନ୍ଦି ଶିଖ,

ଝରିପଡ଼

ବୋହିଯାଅ,

ହିମାଳୟରୁ ଉଦଗତ

ପ୍ରବହମାନ ଧାରାଟିଏ ହୋଇ

ଦୁଇକୂଳ ମୁଖରିତ କର

ବିପୁଳାଚ ପୃଥ୍ବୀ ।

ଡ଼.ବିଦ୍ୟୁତପ୍ରଭା ଗନ୍ତାୟତ