କରିଅଛି ବାରଓଷା

ମନେପଡ଼େ ଆଜି ସେଇଦିନ କଥା

ତୋଅରି କଅଁଳ ଛୁଆଁ ,

ଯେଉଁଦିନ ମୋର ଜଠରୁ ଜନମି

ଡାକଦେଲୁ ତୁହି କୁଆଁ ।

ସ୍ନେହ-ମମତାରେ ପୁଲକିତ ହେଲା

ମୋର ଏଇ ତନୁ-ମନ ,

ତୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ସକଳ ଯାତନା

ଭୁଲିଗଲି ଆରେ ଧନ ।

ହୃଦୟରେ ତୋତେ ଜଡ଼ାଇ ଧରିକି

ପାନ କରେଇଲି ସୁଧା ,

ଆଶା ସଞ୍ଚରିଲା ବଡ଼ ହୋଇ ନିଶ୍ଚେ

ନାଶିବୁ ମୋଅରି ବାଧା ।

ଲାଳନ ପାଳନ କଲି ଶରଧାରେ

ଧୀରେଧୀରେ ହେଲୁ ବଡ଼ ,

ଅବାଟରେ ଗଲେ ଆକଟ କରିକି

ଦେଇଛି ବି ଗାଳି, ମାଡ଼ ।

ସବୁବେଳେ କିନ୍ତୁ ତୋ କୁଶଳ ଇଛି

କରିଅଛି ବାରଓଷା ,

ଭଲ ମଣିଷଟେ ହୋଇ ତୁ ଯେମିତି

ପୂରେଇବୁ ମୋର ଆଶା ।

ଗୁହାରି ମୋହର ଶୁଣିଛନ୍ତି ସାଇଁ

ହୋଇଛୁ ତୁ ବଡ଼ଲୋକ ,

ଦୁଃଖୀ ଲୋକଙ୍କର ସାହାରା ହୋଇକି

ଦୂର କରୁଅଛୁ ଦୁଃଖ ।

ମୋଅରି ରକତେ ଗଢ଼ା ତୋ ଶରୀର

ମୁଁ ପରା ଅଟେ ତୋ ମାଆ ,

ଧନରେ ଯେଉଁଠି ରହିଥିଲେ ବି ତୁ

ସର୍ବ କୁଶଳରେ ଥାଆ ।।

ବି. ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ।