જે પણ છે હાલ તારો તું છુપાવી રાખ,
પ્રણયની વાતો દિલમાં તું દબાવી રાખ.
પ્રેમનો એકરાર કરવા ક્યાં શબ્દો જોયે,
બે પડ તું તારી આખો નમાવી રાખ.
આ રીતે શક્ય છે દુઃખનો ઈલાજ પણ,
સતત હોઠો પર હંસી તુંં બનાવી રાખ.
ભલે ન હોય અણસાર એના પુરા થવાના,
છતાંય બે ચાર સપનાઓ તું સજાવી રાખ.
આ સંસારમાં ખબર નહિ ક્યારે પડે જરૂર,
'હિતેશ' તું મોતના દેવતાને માનવી રાખ.