ସମ୍ପର୍କର ଶେଷ ପ୍ରଶ୍ନ

ସମ୍ପର୍କର ଡୋରି କେବେଠୁ ସେ ଛିଣ୍ଡେଇ ସାରିଥିଲା କହିଲେ ଚଳେ । ଅନେକ ବାର ଚେଷ୍ଟା କରିଛି ତାକୁ ବୁଝେଇ ଶୁଝେଇ ସମ୍ପର୍କକୁ ଆଗେଇ ନବା ପାଇଁ । ନିଜର ଆତ୍ମସନମାନକୁ ପଛରେ ପକାଇ ବହୁତ ବାର ନିଜଆଡୁ ଫୋନ ମଧ୍ୟ କରିଛି କିନ୍ତୁ ଫୋନ ଏମିତି ରିଂ ହେଇହେଇ ଅନେକ ବାର କାଟି ଯାଇଛି କେବେ ଉତର ପାଇନି । ଥରେ ତାକୁ ଦେଖା କରିବାକୁ ତାର ହଷ୍ଟେଲ ମଧ୍ୟ ଯାଇଥିଲି କିନ୍ତୁ ସେ ଅନ୍ୟ କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଅଛି ଆଉ ଦେଖାହେଇ ପାରିବନି କହି ସିକ୍ୟୁରିଟି ଗାର୍ଡ ହାତରେ ମୋ ପାଖକୁ ଖବର ଦେଇଥିଲା । ବାସ, ତା ପରେ କେଜାଣି କାଇଁ ମୁଁ ଆଉ ତାକୁ ଡିଷ୍ଟର୍ଵ କରିବାକୁ ମନ କରିନି । କିନ୍ତୁ ସତ କହିବାକୁ ଗଲେ ସେ ମୋ ହୃଦୟରେ ସବୁବେଳେ ଥାଏ । କିଏ ବା କେମିତି ନିଜ ପ୍ରେମକୁ ଭୁଲି ପାରିବ?

ଦିନେ ସଖାଳେ ମୁଁ କିଛି କାମରେ ବାହାରକୁ ଯିବାକୁ ନିଜକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଥାଏ ମୋବାଇଲର ରିଂ ଶୁଭିଲା । ପାଖକୁ ଯାଇ ଦେଖେତ ତାର କଲ ଆସିଛି । ମୁଁ ନିଜକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିଲି ନାହିଁ । ସତରେ କଣ ସିଏ ମତେ ଦୁଇବର୍ଷ ପରେ ମଧ୍ୟ ମନ ରଖିଛି, ମୋ ସହ କଥା ହେବ ପାଇଁ କଲ କରିଛି । ହସ ହସ ମୁହଁରେ କଲ ରିସିଭ କଲି ।

ସେ: କ'ଣ ଏବେ ଫାଙ୍କା  ଅଛ? ମତେ ଆସି ମୋ କଲେଜ ପାଖରେ ଦଶଟା ସମୟରେ ଦେଖା କରି ପାରିବ?

 

ହଁ ହଁ, ମୁଁ ଯାଇ ପହଁଚୁଛି ।

ସେ: ଜଲ୍ଦି ଆସ, ଏତିକି କହି ଫୋନ ରଖି ଦେଲା ।

ଅନେକ ଅସୁମାରୀ ଆଶା ନେଇ ସବୁ କାମ ଛାଡି ବାହାରି ପଡିଲି ତାର କଲେଜ ଅଭିମୁଖେ । ମନରେ ସବୁ ଦେବାଦେବୀଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରି ଅଶେଷ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲି । ଭାବିଲି ସେ ତାର ଭୁଲ ବୁଝି ଯାଇଛି, ମୁଁ ମୋର ସମ୍ପର୍କ ଆଜି ପୁଣି ଫେରି ପାଇବି । ମୁଁ ପହଞ୍ଚିବା କ୍ଷଣି ସେ ମୋତେ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ପୁଣି ପୂର୍ବ ପରି ସମ୍ପର୍କ ରଖିବାକୁ ମୋ ପାଖରେ ଜିଦ କରି ବସିବ । ତୁମେ ଛୋଟ ପିଲାଙ୍କ ପରି କଣ ହଉଛ ଯେ !! କହି ତାକୁ ଜୋରରେ ଜାବୁଡି ଧରି ଏତେ ଦିନର ଦୂରତା କୁ ଭୁଲି ଯିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି । ଏମିତି ଭବୁଭାବୁ ରାସ୍ତା ସାରି ଯାଇଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ଯାଇ ତାର କଲେଜ ସାମ୍ନାରେ ପହଂଚି ଗଲି ।

କିନ୍ତୁ ଏ କଣ ପୁରା ଅପରଚିତ ପରି ଚାହାଣି!

 

ମୁଁ କିଛି ଭଲମନ୍ଦ ପଚାରିବା ଆଗରୁ ସେ ମତେ ଗୋଟେ ବ୍ୟାଗ ବଢେଇ ଦେଇ କହିଲା, "ଏଇଥିରେ ତୁମର ଦେଇ ଥିବା ସବୁ ଗିଫ୍ଟ ଅଛି, ଏସବୁ ତୁମେ ନେଇ ଯାଅ । ଆଉ, ହଁ ଆଜିଠୁ ଆମର ସବୁ ସମ୍ପର୍କର ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ । ମୋ ନମ୍ବର ବି ଡିଲିଟ କରି ଦେବ । କେବେ ଆଉ ମୋତେ ସମ୍ପର୍କ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା ବି କରିବାନି ।

ଏତିକି କହି ସେ ନିଜ ବାଟରେ ଫେରିବା ପ୍ରାୟ ।

ମୁଁ ହତାବକ ହେଇ ସାରିଥିଲି, ସବୁ ଅସୁମାରୀ ଆଶା ପାଣି ଫୋଟକାର ରୂପ ନେଇ ସାରିଥିଲା ।

ଆଖିରେ ଅମାନିଆ ଲୁହ ମଧ୍ୟ ଆସି ସାରିଥିଲା । ବୁଝି ପାରୁ ନଥିଲି ଏସବୁ କଣ ହେଇ ଚାଲିଛି ।

ମୁଁ ଆଉ ନିଜକୁ ସମ୍ଭାଳି ପରି ନଥିଲି । ଇଛା ନଥିଲେ ବି ଶ୍ୱାସରୁଧ କଣ୍ଠରେ ପ୍ରଶ୍ନ କରି ଦେଇଥିଲି ମୋର ଭୁଲ କଣ ଥିଲା ? ଯାହା ପାଇଁ ଏତେ ବଡ ଦଣ୍ଡ ?

"ଭୁଲ ତୁମର ଏଇଆ ଯେ, ଯୌବନର ଚପଳାମୀକୁ ମୌଜ ମଜଲିସରେ କେମିତି ବିତା ଯାଏ ସେଇଟା ତୁମେ ଶିଖିନ ଆଉ ତାକୁ ତୁମେ ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମର ରଙ୍ଗ ଦେଇ ମୋତେ ବିବାହ କରି ମୋ ସହ ଘର ସଂସାର କରିବାକୁ ଚାହୁଁଚ । ଆଠୁ ଆଉ ବଡ ଭୁଲ କଣ ହେଇ ପରେ" ଏମିତି କହିକହି ସେ ତାର ଫେରିବା ରାସ୍ତାରେ ଯେତିକି ଯେତିକି ଆଗକୁ ଆଗକୁ ବଢି ଚାଲିଥିଲା, ମୁଁ ସେତିକି ସେତିକି ଅପରିଚିତ ହେଇଚାଲିଥିଲି...........।