ଜହ୍ନମାମୁଁ -192

ଯାଦୁ ମହଲ -୩

ପାଖରେ ରାଣୀ ବସିଥିଲେ । ସେ ବାଚସ୍ପତିଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, “ଆଜି ଝିଅର ଜନ୍ମଦିନ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ବର୍ଷ କେତେ ଆଡମ୍ବରରେ ଉତ୍ସବଟି ପାଳନ କରା ହେଉଥିଲା; ପ୍ରଜାଙ୍କ ପାଇଁ ତ ଏହା ଏକ ପର୍ବ । ହେଲେ ଆଜି ସବୁ ନୀରବ । ଝିଅର ପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଫେରି ପାଇବାର ଆଶା ଆଉ ଅଛି ତ?”

ବାଚସ୍ପତି ପୁଣି ଜାତକ ଦେଖି କହିଲେ, “ପ୍ରାୟ ବର୍ଷେ ହେବ ଏକ ଦୁଷ୍ଟ ଗ୍ରହର ଚାଳନା ଯୋଗୁଁ ରାଜକୁମାରୀ ଏପରି ଭୋଗୁଛନ୍ତି । ଏପରି ଅବସ୍ଥା ପ୍ରାୟ ଏଗାର ମାସ ଓ ଏଗାର ଦିନ ଧରି ରହିବ । କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ଉପାୟ ବି ଅଛି । ଯଦି ଆପଣମାନେ ରାଜି ହୁଅନ୍ତି ଓ କଷ୍ଟ ସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତି ତେବେ ଯାଇ ରାଜକୁମାରୀ ହୁଏତ ଭଲ ହୋଇଯିବେ । କିନ୍ତୁ ସେଥିଲାଗି ଆପଣଙ୍କୁ ଯଥେଷ୍ଟ କଷ୍ଟ କରିବାକୁ ପଡିବ । ସେଥିପାଇଁ ଆପଣ ନିଜ ମନକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରନ୍ତୁ ମୁଁ କହିବି ।”

ରାଜାରାଣୀ କହିଲେ “ଆପଣ କୁହନ୍ତୁ, ଆମେ ଆମ ଝିଅର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ପାଇଁ ସବୁକିଛି କରିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛୁ । ସବୁପ୍ରକାର କଷ୍ଟ ସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛୁ ।”

“କଥାଟି ହେଲା ଗ୍ରହର ବକ୍ରଦୃଷ୍ଟି ଯୋଗୁଁ ଏପରି ହୋଇଛି । ରାଜକୁମାରୀଙ୍କୁ ଏହି ରାଜପ୍ରାସାଦ ଛାଡି ସ୍ଥାନାନ୍ତର ଯିବାକୁ ହେବ । ତାଙ୍କ ସୁରକ୍ଷାର ଯଥେଷ୍ଟ ବନ୍ଦୋବସ୍ତ ହେବ । ଏହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜରୁରୀ । ସେକଥା କେହିବି ଜାଣିବେ ନାହିଁ । ଅଳ୍ପ ଲୋକ, ଯେଉଁମାନେ କି ପହରା ଦେବେ ଓ ସେବାରେ ରହିବେ କେବଳ ସେହିମାନେହିଁ ଜାଣିବେ; ଜ୍ୟୋତିଷଶାସ୍ତ୍ରରେ ଅଛି କୌଣସି ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନରେ ରହିଲେ କୌଣସି ଦୁଷ୍ଟଶକ୍ତି ହୁଏତ ହଇରାଣ କରୁଥାଏ । ସେସବୁ ଚାଲିଯିବ ।”

ଜ୍ୟୋତିଷଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ରାଜା ରାଣୀ ବଡ ଚିନ୍ତାରେ ପଡିଲେ । ଏପରି ଅବସ୍ଥାରେ ସେମାନେ ତାଙ୍କ ଝିଅଟିକୁ କେଉଁଠିକି ଓ କିପରି ବା ପଠାଇବେ? ପୁଣି ରାଣୀ ତ ତାଙ୍କ ଝିଅ ବିନା ମୋଟେ ରହି ପାରିବେ ନାହିଁ ।

ଏସବୁ କଥା ଶୁଣି ଜ୍ୟୋତିଷ ଚୁପ୍ ରହିଲେ । ରାଜା କହିଲେ, “ରାଜଧାନୀର ନିକଟରେ ସାରସ ସରୋବର ମଝିରେ ଯେଉଁ ଦ୍ୱୀପ ଅଛି, ସେଠାରେ ଆମର ଗ୍ରୀଷ୍ମନିବାସ ଅଛି । ଆମେ ରାଜକୁମାରୀଙ୍କୁ ସେଠାକୁ ପଠାଇ ଦେବୁ । ଏହା ନିକଟରେ ଅବସ୍ଥିତ । ତେଣୁ ଆମେ ମଧ୍ୟ ସବୁଦିନେ ଯାଇ ତାକୁ ଦେଖା କରି ପାରିବା । ସେଠାକୁ ଯିବା ଆସିବା କରିବା ସେମିତି କିଛି କଷ୍ଟ କଥା ନୁହେଁ ।”

ଜ୍ୟୋତିଷ ପଚାରିଲେ “ସାରସ ସରୋବର ଆଗ୍ନେୟ କୋଣରେ ଅବସ୍ଥିତ; ନୁହେଁ?” ରାଜା ହଁ ଭରିଲେ । ତା’ପରେ ଜ୍ୟୋତିଷ କହିଲେ, “ତେବେ ରାଜକୁମାରୀଙ୍କୁ ସେଠାକୁ ପଠାଇବା ତ ବହୁତ ଭଲ ହେବ । କିନ୍ତୁ ସେଠାରେ ସେ କେବଳ ଏକାହିଁ ରହିବେ । ତାଙ୍କ ଉପରେ ତାଙ୍କ ପିତାମାତାଙ୍କର କୌଣସି ପ୍ରକାର ଦୃଷ୍ଟି ସୁଦ୍ଧା ପଡିବ ନାହିଁ । ସେଠାରେ କେବଳ ଜଣେ ମାତ୍ର ପରିଚାରିକା ତାଙ୍କ ପାଖରେ ରହିବ । ଖାଦ୍ୟ ଦ୍ରବ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ରାଜପ୍ରାସାଦରୁ ପଠାହୋଇ ପାରିବ ଆପଣ ଦୁଇଜଣ ତାଙ୍କୁ ମାସରେ କେବଳ ଥରେ ମାତ୍ର ଦେଖି ପାରିବେ । ତଦ୍ୱାରା ଆପଣଙ୍କ ଝିଅର ମଙ୍ଗଳ ହେବ । ବ୍ରତ ତ ବହୁତ କଠିନ ମନେ ହେବ, କିନ୍ତୁ ଝିଅ ପାଇଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ଏତକ ନିଶ୍ଚୟ ପାଳନ କରିବାକୁ ହେବ । ଗ୍ରହର ବକ୍ରଦୃଷ୍ଟିର ସମୟ କଟିଯିବା ମାତ୍ରେ ସେ ତୁରନ୍ତ ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ଯିବେ ଓ ସେତେବେଳେହିଁ ତାଙ୍କର ବିବାହ ଯୋଗ ରହିଛି । ସେଥିପାଇଁ ଆପଣମାନେ କିଛିବି ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ ନାହିଁ । ଈଶ୍ୱର ଚାହିଁଲେ ସବୁ କିଛି ଅତି ସହଜରେ ଠିକ୍ ହୋଇଯିବ । ମୁଁ ଏଠାକୁ ଆସିବା ବେଳେ ଜଗତ୍ପତି ଆଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ଦେଖିଥିଲି । ମୁଁ ତାଙ୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ କଥା କହିବି । ରାଜକୁମାରୀଙ୍କ ଅସୁସ୍ଥତା, ଗ୍ରହର ବକ୍ରଦୃଷ୍ଟି ପ୍ରଭୃତି ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ହେବ । ତା’ପରେ ମୁଁ ଶୁଭମୁହୂର୍ତ୍ତ ବାହାର କରିବି, ଯେଉଁ ସମୟରେ ଆପଣମାନେ ରାଜକୁମାରୀଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ ଯିବେ ।” ଏତିକି କହି ବାଚସ୍ପତି ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲେ ।