ଯେତେ ବି ମିଳିଳେ, ତଥାପି ଖୋଜିବି

ଯେତେ ବି ମିଳିଳେ, ମନ ମୋ ବୁଝେନି

କୁହୁକ ମନ୍ତର,    ଭେଦି ମୁଁ ପାରେନି

ପ୍ରେମ ମାୟାଜାଲ,  ଲଂଘି ବି ହୁଏନି

ପାଇଗଲେ ପ୍ରେମ,  ଖୋଜା ତ ସରେନି । 

ମା' ମିଠା ଡାକରେ, ଶିଶୁର ହସରେ 

ଦେଖିଛି ପ୍ରେମକୁ,  ପ୍ରିୟାର କେଶରେ

କେତେ ରୂପରଂଗେ, ଦେଶ ବିଦେଶରେ

ଦେଖିଛି ପ୍ରେମକୁ,   ଅନେକ ବେଶରେ । 

ପ୍ରେମ ସୂର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ, ସୂର୍ଯ୍ୟମୂଖୀ ମୁହିଁ 

ପ୍ରେମ ମଧୁ ହେଲେ,  ମଧୁମକ୍ଷୀ ମୁହିଁ 

ବସନ୍ତ ଋତୁ ସେ,   କୋଇଲିଟେ ମୁହିଁ 

ସେ ଘନ ବଉଦ,   ଚାତକଟେ ମୁହିଁ । 

ସୋମ ରସ ପ୍ରେମ,   ଘାରେ ଘନ ନିଶା

ଶବ୍ଦ ଲୋଡା ନାହିଁ,   ବୁଝି ହୁଏ ଭାଷା

ଉତ୍ତପ୍ତ ଜୀବନେ,    ଶୀତଳ ବରଷା

ନିରାଶା ଆକାଶେ,   ପ୍ରେମହିଁ ଭରଷା । 

ମହାନ ସବୁଠୁ,     ସୁନ୍ଦର ଅତ୍ୟନ୍ତ

ଅଦ୍ଵିତୀୟ ସେ,     ଅମାପ ଅନନ୍ତ

ଦେଖିନି ଈଶ୍ବର,    ଅଛି ଅନୁଭବ 

ସେ ଦିବ୍ୟଶକ୍ତିର,    ପ୍ରେମ ଅବୟବ । 

ଯେତେ ବି ମିଳିଳେ,  ତଥାପି ଖୋଜିବି

ନିହାତି ନିଆରା,    ଯାଦୁ ପ୍ରେମନିଶା

ଯେତେବି ପାଇଲେ,  ତଥାପି ଖୋଜିବି

ସରଳ ସରସ,      ଶାନ୍ତ ପ୍ରେମଭାଷା ।