ତୁମେ ଯେବେ ମନେ ପଡ......

ଜହ୍ନ ହେଇ ଉଇଁଯିବି ଯେବେ

ତୁମ ମନ ଖୋଲା ଆକାଶ ରେ

ମେଘ ହେଇ ଢାଙ୍କିଦେବ

ପଣତ କାନିରେ

ଜ୍ଯୋତ୍ସା ହେଇ ଢାଳିଦେବି ଯେବେ

ଶୀତଳ କିରଣ ତୁମ କବରୀରେ

ତୃଷ୍ଣା ହେଇ ପିଇନେବ

ବିଶାଳ ବକ୍ଷରେ

ଆଙ୍କି ଦେବି ସ୍ବପ୍ନ ଯେବେ

ତୁମ ମନ କୋରା କାଗଜରେ

ଉଡାଇ ନେବ ପବନ

ଆଖି ପିଛୁଳାରେ

ନଦୀ ହେଇ ବହିଯିବି ଯେବେ

ତୁମ ଇଲାକାରେ

ବନ୍ଯାହେଇ ଭାସିଯିବ ଅତୀତ

ତୁମରି ଛୁଆଁରେ

ସୂର୍ଯ୍ୟ ହେଇ ଲୁଚିଯିବି ଯେବେ

ଦିଗ୍ବଳୟ ସୀମାରେଖା ପରେ

ଖୋଜୁଥିବ ସ୍ମୃତି ତୁମେ

ସାଗର ବେଳାରେ

ମନେପଡିଯିବ ତୁମେ ଯେବେ

କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ମାନସରେ 

ଅଟକି ଯିବ ମନ

ତୁମ ଗାଁ ଗହିରୀ ପଠାରେ

ତୁମ ବୀଣାର ସୂର ଯେବେ

ଛୁଇଁ ଯିବ ହୃଦୟର କୋଣ ଅନୁକୋଣ

ବର୍ଷା ହେଇ ଝରିଯିବି

କ୍ଷଣ ଅନୁକ୍ଷଣ