ସତ୍ୟମ୍ ଶିବମ୍

ଆହେ ଭୋଳା ନାଥ ମୋର ସଦାଶିବ

    ଚନ୍ଦ୍ରଚୂଡ କୁ ସୁମରି

ତୁମେ ସତ୍ୟ ତୁମେ ହିଁ ସୁନ୍ଦର,ଶିବ           

  ମୋହର ଘେନ ଗୁହାରି।

ତୁମ ବିନା ମୋର ନାହିଁ ଥୟ କୂଳ

    ରଖ ଏ ଜୀବନ ରଥ

ଜୀବ ଜୀବନର ବନ୍ଧୁ ଅନାବିଳ

    ଆହେ କେଦାର ନାଥ ।

ତୋର ଦୟା ବଳେ ହୋଇବି ପବିତ୍ର

     ଆତ୍ମା କାନ୍ଦୁଛି ବ୍ୟାକୁଳ 

ସଦାଶିବ ଦୃଶ୍ୟ ପାଉ ମୋର ନେତ୍ର     

     ଯାର ଅଙ୍ଗେ ହଳାହଳ ।

ଗଙ୍ଗା ପ୍ରବାହିତ ଯାର ଚୂଡା ଦେଶ

    ଯାର ଅଙ୍ଗେ ଭସ୍ମ ଲେପ

ଅଟଇ ସେ ମୋର ପ୍ରଭୁ ଆଶୁତୋଷ 

   ଓଂ ନମଃ ଶିବାୟ ଜପ ।

 ନୀଳକଣ୍ଠେଶ୍ଵର ଜାଳିବି ଜାଗର 

    ଉଜାଗର ରହୁ ପ୍ରାଣ       

  ଦୀପଟିଏଏହି ଜାଣ ମନ ମୋର

    ପୁରିଛି ଜୀବନ ମାଣ ।