ସରସ ଓଡ଼ିଆ ଢଗ ଢମାଳି

ହରଷ ଉଷତ ମନ

କର ଶରବଣ କର୍ଣ୍ଣ

ଆହର ଦକ୍ଷ ନୟନ ,

ଆସ ନଟବର ଉଦୟ ଶରତ

ଭଲ ଭଲ ହଉ ଢଗ

ସମୟ ତ ଉପଗତ

ତଥ୍ୟ ସହ ଉପସ୍ଥିତ

ଢଗ ଓ ଢମାଳି ସରସ ସୁନ୍ଦର

ଭଣନ୍ତି ବନ୍ଧୁ ଭରତ ।

ଆଲୋ ବାଇଆଣୀ

ହାତରୁ ପଇସା ସରିଗଲାଣି

ଖଜା ଖାଇବାକୁ ମନ ହେଲାଣି,

ଥିଲାବେଳେ କଲୁ ହାତ ଖଲବଲ

ନଥିଲା ବେଳକୁ ଡହଳ ବିକଳ

ଏଥିରେ କହୁ ତୁ ଭାରୀ ସିଆଣୀ ।

ବିରି ମାଡ଼ ଦେଖି କୋଳଥ ଚେପା

ହରଡ଼ କହୁଛି ରଖ ଲୋ ବାପା

ନିଆଁରେ ଖେଳିଲେ ପୋଡିଯିବ ହାତ

ଦୁନିଆଁ ଭିତରୁ ଦେଖି ଶିଖି ଯା

ନ ହେଲେରେ ଟୋକା ଅଣ୍ଡାଳିବୁ ମାଟି

ମୁଣ୍ଡରୁ ଖସିବ ଠେକା ।

ମାଙ୍କଡ଼ ହାତରେ ଶାଳଗ୍ରାମ

ନଚେଇ ନଚେଇ ନବ ପ୍ରାଣ,

ଅପାରଗ ଲୋକ ହାତରେ ଧନ

ଜାଣିଥା ହୁଏ ବ୍ୟର୍ଥ ଅକାରଣ ।

ବଳଦ ମୁହଁରେ ଛଉ

ଭାଙ୍ଗିଲା ମନକି ଯୋଡି ହୋଇଯିବ

ଯେତେ କଅଁଳେଇ କହୁ ।

ଭାବିଚିନ୍ତି ଭଲେ ଆଗକୁ ପଛକୁ

କହିଥିଲେ କଥା ହେବ ନାହିଁ କଷ୍ଟ

ଏ ଗୁରୁବାକ୍ୟ ମନରେ ଥାଉ ।

ଗଙ୍ଗା ମାଆ ହିରଣ୍ୟବାପ

କଂସ ମାମୁଁ କର୍ଣ୍ଣ ଭାଇ,

ଅତି ଆପଣାର ଇଏ ସାତପର

ଦୟା ନାହିଁ କି ମାୟା ନାହିଁ

ଭାରି କଂସେଇ ।

ନାହିଁ ମାମୁଁ ଠାରୁ କଣା ମାମୁଁ ଭଲ

ବସନା ଭାଇ ବେକାର

କରୁଥିଲେ ଆଜି କାମ ଛୋଟମୋଟ

ଦିନେ ବଢିବି ପାରେ ବେପାର ।

ଓଧ ସଙ୍ଗେ ଭୂଆଁ ବିରାଡିଟି ବାଇ

ଚତୁର ଲୋକକୁ ଦେଖିକି ବୋକାଟି

ବିପଦ ବରିଣ ଥାଇ 

ନିଜର ବୁଦ୍ଧିରେ ଘାସ କାଟ ପଛେ

ପରବୁଦ୍ଧି ଦିଏ ଘର ବୁଡେଇ ।

ଫମ୍ପା ମାଠିଆର ଶବଦ ବେଶୀ

କିଛି ନ ଜାଣିକି କରନା ପାଟି ।

ଅଖାଇ ମାଇଁ,

ଛଅଟା ପିଠାରୁ ଗୋଟିଏ ନାହିଁ,

ଲୁଚାଇ ଚୋରାଇ ସବୁ ଗିଳୁଥିବ

କହୁଥିବ ନାହିଁ ମୁହଁକୁ ଶୁଖାଇ

ଭାରି ଭଲେଇ ।

ଲୋଡନା ସର୍ବଦା ଅନ୍ୟ ସହଯୋଗ

ଅତି ପରିଚୟେ ଗୈ।ରବ ନଷ୍ଟ

କୁହ ନାହିଁ କେବେ ଅସମ୍ଭବ କଥା

ଆକାଶ କଇଁଆ ଚିଲିକା ମାଛ ।

ଅତି ଭଲ ନୁହେଁ ଚବର ଚବର

  ଅତି ଭଲ ନୁହେଁ ଚୁପ

ଅତି ଭଲ ନୁହେଁ ବର୍ଷା ବାଦଲ

   ଅତି ଭଲ ନୁହେଁ ଧୂପ ।

ନଖ ସନ୍ଧିରେ ମଳି,

ଭିତରେ ଭିତରେ ସଲାସୁତୁରା

ଉପରେ ଉପରେ କଳି ।

ବାବୁ ମହାନ୍ତି

ଉଧାର ମିଳିଲେ କିଣନ୍ତି ହାତୀ

ଶୁଝିଲେ ଶୁଝିବେ ପୁଅଙ୍କ ନାତି ।

ପଚା ପଇଡ଼

ଭାସି ଯାଉଥିଲୁ ମଝି ନଈର

ଧରି ଆଣିଥିଲି ତୋତେ,

ଠାକରା ଗାଲରେ ମାଉ°ସ ଲାଗିଲା

ଜବାବ ଦେଉଛୁ ମୋତେ ।

ଯେତିକିର ଲୋକ ସେତିକିରେ ରହ

ଫିଟା ନାହିଁ ପାଟି ମୋତେ ।

ମାଆ ଧାନକୁଟୀ ପୁଅ ନାଗର

ଚୋରେଇ ନେଉଛି ମାଆ ଭତ୍ତାକୁ ବି

ଢକଢକ ପିଇ ବୁଲେ ସହର,

ଦେଖାଉଛି ଛଇ ବଡ଼ ପାରିବାର

ସଭିଏଁ କରିବେ ତାକୁ ଜୁହାର।

ତୁ ଗଙ୍ଗା କହିଲେ ଥିବି

ଗାଙ୍ଗି କହିଲେ ଯିବି ।

କଥା ମାନି ବାବୁ ହେବୁ ଉଠବସ

ନ ହେଲେ ସରବନାଶ

କଳିକାଳ ରୀତି ଅଟେ ବିପରୀତ

ଲାଗେ ମିଛ ଖାଣ୍ଟି ସତ ।

ବଳଦ ପରଖ ବାଲି

ବନ୍ଧୁର ପରଖ ବିପଦ ସମୟ

ସଉଦା ପରଖ କାଲି ।

ବୁଦ୍ଧିକୁ ଚିହ୍ନାଏ କାର୍ଯ୍ୟ

ସାହିତ୍ୟ ଚିହ୍ନାଏ ଜାତିର ମହତ୍ତ୍ଵ

ଅବସ୍ଥା ଚିହ୍ନାଏ ରାଜ୍ୟ ।

ମାଆ ତ ଚିହ୍ନାଏ ବାପ

ହ°ସ ଜାଣେ କେତେ କ୍ଷୀର ଆଉ ପାଣି

ମନ ଜାଣେ ଏକା ପାପ ।

ମଥାରେ ପଗଡି ପାଦରେ ତେଲ

ବଇଦ ସାଙ୍ଗରେ ହୋଇବ ଗେଲ ।

ଝିପିଝିପି ବର୍ଷା ରାସ୍ତା ବିଗାଡେ

ଚୁଗୁଲିଆ ଲୋକ ଗାଁ ବିଗାଡେ

ନୂଆ ମାଗୁଣିଖ ଭିକ ବିଗାଡେ ।

ଲମ୍ପଟ ସନ୍ୟାସୀ କପଟୀ ଯୋଗୀ

ଦାରୀ ପୁତ୍ରବତୀ ବଇଦ ରୋଗୀ

ଲାଜୁଆ ବ୍ରାହ୍ମଣ କାଶୁଆ ଚୋର

ଏ ଛଅ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ବୁଡଇ ଘର ।

     -------