ସନ୍ତାନବତ୍ସଳା ମା

        ମାଆ ମାଆ ବୋଲି ସଭିଏଁ ଡାକନ୍ତି 

                   ଅଶିଣର ଆଗମନେ 

        ପୂଜା ମଣ୍ଡପରେ ତୋରଣ ସଜାନ୍ତି

                    ମାଆଙ୍କୁ ସୁମରି ଧ୍ଯାନେ ।

        ଭକ୍ତି ଅର୍ଘ୍ଯ ଢ଼ାଳି ମାଆଙ୍କୁ ପୂଜନ୍ତି 

                     ଧୂପ ଦୀପ ନଇବେଦ୍ଯେ 

        ଶକ୍ତି ରୂପା ବୋଲି ମନରେ ଭାଳନ୍ତି 

                     ଦୁଷ୍ଟ ନିପାତିବେ ଦିନେ ।

        ଜଗତର ଯେତେ ଅନ୍ୟାୟ ଅଧର୍ମ 

                    ବଢୁଅଛି ଦିନୁ ଦିନେ 

        ଦଶଭୂଜା ମାଆ ନିଶ୍ଚେ ଉଭା ହେବେ 

                     ଦୁର୍ମତି ଦାନବ ହାଣେ ।

       ପଣତକାନିରେ ଆଶ୍ରୟ ଦେଇଣ 

                     ସନ୍ତାନ ସନ୍ତାପ ହରେ 

        ମାଆ ମାଆ ବୋଲି ସରବେ କାନ୍ଦିଲେ 

                    କରୁଣାମୟୀ ଯେ ଶୁଣେ ।

        

        ସନ୍ତାନ ବତ୍ସଳା ମମତାମୟୀ ଗୋ 

                     କରେ ବନ୍ଦନା ଚରଣେ 

        ସକଳ କଷଣ  ଆରତ  ଜନର 

                    ଦୂର  କର  ଅନୁକ୍ଷଣେ ।