. ସମୟ ର କ୍ଷୋଭ

.    

ସମୟ ର ପୃଷ୍ଠା ଯେବେ ଓଲଟାଏ ପଛକୁ ପଛକୁ

ଯେତେ ସବୁ ଲେଖାଅଛି ପଢିବା ଇଛା ରେ,

ଫର୍ଦ୍ଦ ଫର୍ଦ୍ଦ ଲେଉଟାଇ ଅଣନିଶ୍ୱାସୀ ହେଉଛି 

କେବଳ ଯମକ ଓ ଯତିପାତ ଧ୍ଵନିରେ |

ହା ହୁତାଶ ଜୀବନର ଵ୍ୟର୍ଥତାକୁ ନେଇ 

ମୁଁ ଚାଲିଛି ଓଲଟାଇ ଖୋଜିଖୋଜି ତୁମର ଉପମା,

ତୁମର ସେ ଦୀର୍ଘସୂତ୍ରୀ କ୍ଷତବିକ୍ଷତ ପଥରେ

ମୁଁ ଚାଲୁଛି ଚାଲୁଥିବି କ୍ଷୋଭ ଆଉ ଅବସାଦରେ |

ତୁମକୁ ମୁଁ ଖୋଜୁଥିଲି ଦୟା କ୍ଷମା ଆଶା ଓ ସ୍ବପ୍ନ ରେ

ଦିନର ଉତ୍ତାପ ପୁଣି ଶୀତ ଓ ଶୂନ୍ୟତା ଭିତରେ,

ଅସ୍ତଗାମୀ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆଉ ଅସ୍ତମିତ ତାରା ଗହଣ ରେ |

ଆକାଶର ଶୁନ୍ୟତାରେ ପୃଥିବୀର ଦୂରନ୍ତ ଗତିରେ,

ତୁମର ବା କାହିଁ ଶେଷ

ଶେଷ ମୋର ସମୟ ଓ ସ୍ଥିତି |

ପୃଥିବୀ ର ଏ ଦେହରେ ଖୋଜିଖୋଜି ମୁଁ ତୁମର ମନର ସନ୍ଧାନ,

ଆଜିହୁଏ ଉପଗତ ଉପକୂଳେ ତୁମର ଦେହରେ |

ଆଜି ମୋତେ ଭଲଲାଗେ ନାହିଁ ଏ ନିସ୍ତେଜ ପୃଥିବୀ ର ଦେହ,

ଯେଉଁଠି ମିଛି ମିଛିକା ଏକାକାର ସମୟ ର ଦେହ ଓ ଅଦେହ |

ମୋର ଆଜି ମୃତ୍ୟୁହେଉ -ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ପୃଥିବୀର ଦେହେ,

ଆଉ ରହିବନି କ୍ଷୋଭ

ସମୟ ର ବିଷ ବଳୟ ଭିତରେ |