ଶୁଣ ବାଳକେ ମନ ଦେଇ

ଶୁଣ ବାଳକେ ମନ ଦେଇ

ବୃକ୍ଷ ଆମ ବନ୍ଧୁ ଅଟଇ ।

ତାହାର ଖାଦ୍ୟଶସ୍ୟ ଦେଇ

ରଖିଛି ଆମକୁ ଜୀଆଁଇ ।

ଆମକୁ ଦିଏ ଅମ୍ଳଜାନ

ବିଷାକ୍ତ ବାଷ୍ପର ଶୋଷଣ ।

ପରିବେଶକୁ କରି ଶୁଦ୍ଧ

ଜୀବନେ ଭରନ୍ତି ଆନନ୍ଦ ।

ଚାରିପଟରେ ଅହରହ

ସାଜନ୍ତି ସୁରକ୍ଷା ବଳୟ ।

ହୋଇବା ଆମେ ସଚେତନ

ବୃକ୍ଷ ରୋପଣେ ଦେବା ମନ ।

ନାଳ, ନର୍ଦ୍ଦମା ରଖିବାନି

ପାଣିକୁ ଠୁଳ କରିବାନି ।

ପରିବେଶରେ ଖାଲଖମା

ରହିଲେ ପାଣି ହେବ ଜମା ।

ମଶା ବଂଶ ବିସ୍ତାର କରି

ଶରୀରେ ରୋଗ ଦେବେ ଭରି ।

ଖାଲକୁ ପୋତି ଗଛ ପୋତି

ଯତନେ ବଢ଼ାଇବା ଅତି ।

ଗୋବର ଖାତ କି ଅଳିଆ

ଘରଠୁ ରଖିବା ଦୂରିଆ ।

ମଶା, ମାଛିଠାରୁ ସୁରକ୍ଷା 

ମହାମାରୀ ନଦେବ ଦେଖା ।

ପୋଖରୀ, ନଦୀ ଆଦି ପାଣି

ଦୂଷିତ ନକରିବା ପୁଣି ।

କଳକାରଖାନାର ଜଳ

ନଦୀରେ ମିଶଇ ପ୍ରବଳ ।

ଦୂଷିତ ଜଳ ରୋଗକାରୀ

ଜଳଜୀବଙ୍କୁ କଷ୍ଟ ଭାରି ।

ରୋଗେ ସେ ହୋଇଲେ ପୀଡ଼ିତ

କଷଣେ ମରିବେ ନିଶ୍ଚିତ ।

ଛଡ଼ାଇ ନେଲେ ତାଙ୍କ ସୁଖ

ଆମକୁ ପଡ଼ିବ ବି ଦୁଃଖ ।

ସୁଖସୁବିଧାରେ ନିଜର

ଗାଡ଼ି ମଟର ବ୍ୟବହାର ।

ଯେତେ ବଢ଼ିବ ଏହା ସଂଖ୍ୟା

ସମୟ ଆମର ପରୀକ୍ଷା ।

ଧୂଆଁର ବିଷାକ୍ତ ବାଷ୍ପକୁ

ଚେଷ୍ଟା କରିବା ରୋକିବାକୁ ।

ଶୂନ ଗାଡ଼ିର ବ୍ୟବହାର

ରୋକି ପାରିବ ଧୂଆଁଧାର ।

ବଢ଼ି ମାଂସପେଶୀୟ ବଳ

ଆମେ ହେବା ସୁସ୍ଥ ସବଳ ।

ସୁସ୍ଥ, ସୁନ୍ଦର ପରିବେଶେ

ଆମେ ବି ବଢ଼ିବା ହରଷେ ।

ବଢ଼ିଲେ ପରିବେଶ ଶିରୀ

ମଙ୍ଗଳ ହୋଇବ ଆମରି ।

ସକଳ ଜୀବେ ଆନନ୍ଦିତ

ରହିବେ ସୁଖ କୋଳାଗ୍ରତ ।