ରାକ୍ଷୀ

ସେହ୍ନ ମମତାର ଅତୁଟ ବନ୍ଧନ

    ରାକ୍ଷୀ ପୁନେଇଁର ରାକ୍ଷୀ

ବାନ୍ଧୁଛି ମୁଁ ଆଜି ଅତି ସରାଗରେ

    ଏଇ ରାକ୍ଷୀ ଆମ ସାକ୍ଷୀ ।

ରାକ୍ଷୀ ନୁହେଁ ଖାଲି ସୁତା ଖିଅଟିଏ

     ଛିଡ଼େଇଲେ ଛିଡ଼ିଯିବ

ରାକ୍ଷୀ ଅଟେ ଏକ ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନ

    ମଲା ଯାଏ ରହିଥିବ ।

ଆଶାର ପ୍ରତୀକ ପ୍ରେମର ସନ୍ତକ

    ସୁତା ଖଣ୍ଡେ ଭଉଣୀର

ଭାଇର ଭଗିନୀ ସତେ ସଞ୍ଜିବନୀ

      ବାନ୍ଧେ ଯେବେ ପ୍ରେମ ଡୋର ।

ଜୀବନ ପଥରେ ଝୁଣ୍ଟିପଡେ ଯଦି

   ମନେ ଉଠିଯାଏ କୋହ 

ଏଇ ହାତ ଧରି ପୋଛିଦେବୁ ତୁହି 

    ନେତ୍ରୁ ପ୍ରବାହିତ ଲୁହ ।

ଭଉଣୀ ସୁଭଦ୍ରା ରାକ୍ଷୀ ବାନ୍ଧିଥାନ୍ତି

   ଜାଗା ବଳିଆ ଙ୍କ ହାତେ

ଆଜି ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ଚର୍ତୁଦ୍ଧା ମୂରତି

    ଚମକିବେ ନନା ମତେ ।

ଭଉଣୀ ଭରସା କରି ଭାଇ ହାତେ

   ବାନ୍ଧିଦିଏ ରକ୍ଷା ସୂତ୍ର

ବିପଦେ ଆପଦେ ଭାଇ ଠିଆ ହେବ

    ବଢ଼ାଇବ ସିଏ ହାତ ।

ସୁନା ରୁପା ସବୁ ଅଲୋଡ଼ା ଅଟଇ

    ଏଇ ରାକ୍ଷୀ ପୁର୍ଣିମାରେ

ଭଉଣୀ ବାନ୍ଧଇ ଭାଇ ହାତେ ରାକ୍ଷୀ

     ସମ୍ପର୍କ ନିବିଡ ଡୋରେ ।

ଏହି ସଂସାରରେ ଭାଇ ଭଉଣୀ

    ସମ୍ପର୍କ ସବୁଠୁଁ ଭିନ୍ନ

ତାଙ୍କ ମଧେ ଥିବା ସେହ୍ନ ଆଉ ଶ୍ରଦ୍ଧା

    କେବେ ହୁଏ ନାହିଁ କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ।