ପ୍ରିୟତମା

ରୂପର ରୂପସୀ ତୁମେ

ମୋର ଏ ଦୁଇ ଆଖିର ଧାରେ 

କଳ୍ପନାଠୁ ଅଧିକ ସୁନ୍ଦର

ତୁମେ ଆଉ ସେଇ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମୋ

ଜୀବନ ମରୁଭୂଇଁରେ ।

ସଜେଇ ଦେବାକୁ ଚାହେଁ

ତୁମକୁ ମୋ ଆଖି ପଲକରେ 

ଯେବେ ସନ୍ଧ୍ୟା ଅଗମନେ

ଚିକମିକ କରନ୍ତି ଅନେକ

ତାରା ଆକାଶ କୋଳରେ ।

ଭିଜେଇ ଦେବାକୁ ଚାହେଁ

ତୁମକୁ ମୋ ପ୍ରେମ ଶ୍ରାବଣରେ 

ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ଉଷ୍ମତାରେ

ଆଉ ମୋ ଦୁଷ୍ଟ ହାତ ଛୁଆଁରେ

ଟିକେ ଅଳସୀ ଲାଜରେ ।

ପ୍ରୀତିରେ ହଜିଯାଏ ମୁଁ

ଯେବେ ଦୁଷ୍ଟ ନଜର ମୋର ଏ 

ଛୁଇଁ ଯାଏ ତୁମ ତନୁ

କହିଯାଏ କିଛି ମଧୁ ଭରା

କଥା ରାତିର ନିଶା ରେ ।

ମିଶି ଯାଅ ପ୍ରିୟା ମୋ ଠି

ଦୁଇ ଦେହ ମନ ମିଳନରେ  

ଅମାନିଆ ମନ ମୋର

ଏ କରେ ଆଜି ଭାରି ଦୁଷ୍ଟାମି

ପାଇ ତୁମକୁ ପାଖରେ ।

ତୁମକୁ ପାଇକି ଲାଗେ

ସତେ ପାଇଛି ମୁଁ ସବୁ କିଛି 

ମରୀଚିକା ଏ ଜୀବନେ

ମୋର ତୁମେ ଖୁସି ବାରମାସି

ପ୍ରିୟତମା ପ୍ରେମଦାସୀ। ।