ପ୍ରିୟା-୧୬

ଚମ୍ପାକୁ ଚୁମେନି

ଭ୍ରମର ସେଦିନୁ

ଭ୍ରମରେ ତୁମକୁ ଦେଖି ,

ଚନ୍ଦ୍ରିକା ଆଉ

ଦିଶୁନି ଆକାଶେ

ଚନ୍ଦ୍ରମା ଯାଏ ଶୁଖି ।

ଚକୋର-ଚକୋରୀ

ଅଭିଶପ୍ତ ଯେଣୁ

ତମେ ରାତିରେ ରଚିଲ ରତି ,

ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା ଲୁଚି

ଦେଖୁ ଥିଲା ବୋଲି

ପାଇଲାନି ରାଧା ପ୍ରୀତି ।

ଅଦିନରେ ଯେଉଁ ଚମକେ ବିଜୁଳି

ବିଜୁଳି ନୁହେଁ ସେ ଜୁଇ ଯାଏ ଜଳି

କୋଟିଏ ସୁନ୍ଦରୀ ଗୋଟିଏ ଜୁଇରେ

ଦେଇ ଦେଲେ ଆତ୍ମାହୁତି ,

ତମେ ଅପରୂପା ହୈମବତୀ

କୁହ ପାଇବି କି ତୁମ ପ୍ରୀତି ।