ଫିକା ଫିକା ରଜ

ସବୁ ବର୍ଷ ରଜ ଆସେ ଏ ଧରାକୁ

ମହା ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇ

ଏ ବରଷ ରଜ ଦୁଃଖିତ ହୃଦୟ

ମିଳାମିଶା ଜମା ନାହିଁ ।

ଚାରି ଆଡ଼େ ଖାଲି ଖାଁ ଖାଁ ଲାଗେ

ଦିଶୁନି କୁଆଁରୀ ମେଳ

କି ମହାମାରୀ ଆସିଲା କେଉଁଠୁ

କଶୁଛି ମଣିଷ ବଳ ।

ରଜ ଦୋଳି ଗୀତ ଆମ୍ବ ବଗିଚାରେ

କାନେଜମା ଶୁଭୁନାହିଁ

ଗାଁ ମରଦଟା ତା ପତ୍ନୀ ପାଇଁ

ଲୁଗା ଜମା କିଣିନାହିଁ ।

ବରା ଛାଣିବାକୁ ତେଲ କିଣିବାକୁ

ଅର୍ଥ ସାଜିଛି ବାଧକ

ଅଳତା ,ସିନ୍ଦୁର,ଶଙ୍ଖା କିଣିବାରେ

ଧାର କରଜକୁ ଦେଖ ।

ଶାନ୍ତି ନାନୀ ଆଉ ବୁଲି ଯାଉ ନାହିଁ

ଲିଲିଙ୍କ ଘର ଆଡ଼କୁ

ନିଜ ଘରେ ରହି ପାଳୁଛି ଏସନ

ଏକେଲା ରଜ ପର୍ବକୁ।

ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣେ ତାସ୍, ପଶାକୁ 

ଖେଳୁନି ଗାଁ ଯୁବକ

ମୋବାଇଲ ଧରି ନିଜଘର ମଧ୍ୟେ

ହେଉଛି ସେ ବକ ବକ।

ରଜ ପର୍ବ ସିନା ଝିଅମାନଙ୍କର

ପର୍ବ ବୋଲି ହୁଏ ଗଣା

କୃଷକ ଭାଇକୁ ସୂଚାଇ ଦିଅଇ

ଚାଷ କାର୍ଯ୍ୟର ଗାରିମା ।

ଉତ୍କଳ ସଂସ୍କୃତି ମହାନ ସଂସ୍କୃତି

ବାର ମାସେ ତେର ପର୍ବ

ଉତ୍କଳୀୟ ଭାବେ ମନେ ଗର୍ବ ବହି

ପାଳୁଥାଅ ରଜ ପର୍ବ ।