ନୀଳ କଇଁର ପ୍ରତୀକ୍ଷା-୨

ତୁମ ସୁକୁମାରୀ ମୁଁ ଫୁଲ କୁମାରୀ

 ବସିଛି କରି ପ୍ରତୀକ୍ଷା

ଆସ, ଦେଖ ମୋର ପ୍ରତି ପାଖୁଡ଼ାରେ

ତୁମ ନାଁ ହୋଇଛି ଲେଖା ।

ଅନିନ୍ଦ୍ୟ ରୂପସୀ ମୁଁ ତୁମ ମାନସୀ

ତୁମେ ମୋ ମନର ମିତ

ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ ପାଇଁ ମୁଁ ଯେ ନୀଳ କଇଁ

ଯୁଗ ଯୁଗ ପ୍ରତୀକ୍ଷିତ ।

ମୁଁ ଯେ କୁମୁଦିନୀ ତୋ (ତୁମ) ପ୍ରାଣ ସଙ୍ଗିନୀ 

ଜାଣିଛି ସାରା ସଂସାର

ଯେତେଦୂରେ ଥିଲେ ମୁଁ ଏକା ତୁମର

ତୁମେ ଏକା ସାଥି ମୋର ।

ତୁମେ କି ଜାଣନା ତୁମକୁ ଦେଖିଲେ 

ପାଏ ମୁଁ କେତେ ଆନନ୍ଦ

ପ୍ରେମ ଇତିହାସେ ଆମ ପ୍ରେମ ପରା

ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣାକ୍ଷରେ ଲିପିବଦ୍ଧ ।

ବଉଦ ଉହାଡ଼େ ଲୁଚିଛ କାହିଁକି

ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ପୁରୁଷ

ସରି ଆସିଲାଣି ରାତିର ଆୟୁଷ

ଆସ ପ୍ରିୟ ଥରେ ଆସ !