ନଈ ବଂଚିଥା ତୁ ଅଳ୍ପାୟୁ ହେଇ

ନଈରେ ନଈ ବଂଚିଥା ତୁ

ଅନିଶ୍ଚିତ ଆନନ୍ଦେ ଅଳ୍ପାୟୁ ହେଇ,

ଯୋଜନା ହେଇଚି... କୂଳ ପଠା ତୋ

ପୋତା ହେବ ସହରୀ ବିକାଶ ପାଇଁ ।

ସିମେଟ୍ ବାଲି ଗୋଡ଼ିରେ

କଂକ୍ରିଟ୍ ହେବ ତୋ କୂଳ

     ପାଣି ଛୁଇଁବାକୁ,

ଆଉ ଗୋଡ଼ ଭିଜିବନି କି

ସହରୀ ମଣିଷ ଭୁଲିବ ଡର କାଦୁଅକୁ ।

ବର୍ଷାସାଥେ ଅହଂକାରୀ ସାଜି 

କେତେ ବନ୍ଧ ତୁ ଲଙ୍ଘିଛୁ! 

     ସବୁ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ପୁଣି,

ସବୁ ଦର୍ପ ତୋର ଏଥର ଭାଙ୍ଗିବ

ରହିଥା ରହିଥା ଜାଣି ।

ଡେଙ୍ଗା ଖୁଂଟରେ ଆଲୁଅ ଲାଗିବ

ଥରିଥରି ଚାଲି ତୋ ସଳଖେ ଦିଶିବ,

ମାଛ କଙ୍କଡ଼ା ଧରିବାକୁ... ପୁଣି

ଆବର୍ଜନା ଫୋପଡ଼ାକୁ

ମୂର୍ତ୍ତି ବିସର୍ଜନରେ ସୁବିଧା ହେବ ।

ଆଲୁଅରେ ଆସି ଆଞ୍ଜୁଳିରେ ସିନା

ଯାଯାବର ମଣିଷ ପାଣି ମୁନ୍ଦେ ଘେନିଯିବ,

କିନ୍ତୁ ପାଣିରେ ତୋର ସହର ବଂଚିବ

ମେସିନ ଲଗାଇ ଅନ୍ଧାରେ ବୁହାଚାଲିବ ।

ବୁହାବୁହିରେ ଧାର ଶୁଖିବ ତୋ

ପୁଣି ସହର ଆସି ପଠା ମାଡ଼ିବ,

ଏମିତି ସମୟ ଆସିବ ପାଣିଧାର ନାହିଁ କହି

ଜୋରଟିଏ ଛାଡ଼ି କୂଳ ସବୁ ପୋତାହେବ ।