ମୋତେ ବଞ୍ଚାଇ ରଖ

ତୁମେ ଭାବୁଛ କି

ତ୍ରିରଙ୍ଗାରେ ଗୁଡେଇ

କଫିନ ଭିତରେ ଶୋଇଛି ମୁଁ

ଅବଶ ଶରୀରରେ ଅସହାୟ ପଣରେ ?

ନା’ ମୁଁ ସେଠି ନାହିଁ,

ମୁଁ ସେଠୁ ଉଠି ଆସି

କେବେଠୁ ବସି ସାରିଲିଣି

ତୁମ ଆଖି, ମନ, ହୃଦୟ ଭିତରେ |

ମୋତେ ବଞ୍ଚାଇ ରଖ

ଥର ମରୁଭୂମି ତତଲା ପବନ ପରି

ତୁମ ନାକ ପୁଡ଼ାରୁ ବହୁଥିବା ପବନରେ ,

ମଉସିନର୍ମର ଲଗାଣ ବର୍ଷା ପରି

ବୋହୁଥିବା ତୁମ ଆଖିର ଲୁହରେ,

ହିନ୍ଦ ମହାସାଗରର ମାଛ ପରି

ପହଁରିବାକୁ ଦିଅ ସଦାକାଳ

ତୁମ ମନ ସମୁଦ୍ରରେ ,

ଗ୍ରୀଷ୍ମ, ବର୍ଷା, ଶୀତ, ଶରତ, ବସନ୍ତ

ପ୍ରତିଟି ଋତୁରେ ଧରିତ୍ରୀର ସ୍ଵର୍ଗ

ହିମ ଶୀତଳ କାଶ୍ମୀରରେ

ଫୁଟୁଥିବା ଗୁଳିପରି

ବଞ୍ଚେଇ ରଖ ମୋତେ

ତୁମ ହୃଦୟର ପ୍ରତି ସ୍ପନ୍ଦନରେ |

ତୁମ ମନ, ଆତ୍ମା, ଆଖି, ହୃଦୟ କୋଣରେ

ମୋତେ ସେ ଯାଏ ବଞ୍ଚେଇ ରଖ,

ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋ ଦେଶର

ପ୍ରତିଟି ସୈନିକ ନ ଶୋଇଛି

ପ୍ରତିଟି ରାତ୍ରିରେ ଶାନ୍ତିର ନିଦ୍ରାରେ ,

ମୋ ଦେଶର ଅଶାନ୍ତ ଯୁବକ

ବନ୍ଧୁକ ଛାଡି ନ ଗାଇଛି

ମୈତ୍ରୀର ସଙ୍ଗୀତ କପୋତ ଭାଷାରେ |

ଲଷ୍ମୀପ୍ରିୟା ଓଝା | ଗୁଜରାଟ |