ମୋ ପ୍ରିୟା ହସିଲେ

ମୋ ପ୍ରିୟା ହସିଲେ ପୀରତି ଆକାଶେ

     ଉଅଁଇ ରୂପେଲି ଚାନ୍ଦ

ଲୁହ ଝରାଇଲେ ଉଆଁସ ଘେରଇ

    ଛାତି ଫଟାଏ ତା' କାନ୍ଦ।

ଜୀବନ ଯାତ୍ରାର ଉଠାଣି ଗଡ଼ାଣି

    ଅଙ୍କାବଙ୍କା ଚଲାପଥ

ବାଟ ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଝୁଣ୍ଟି ପଡ଼େ ଯେବେ

    ପ୍ରିୟା ହୁଏ ଭୟଭୀତ

ଜୀବନରେ ଭରା ହସ ଆଉ ଲୁହ

    ସୁଖ ଦୁଃଖ ଭଲମନ୍ଦ ।

ଆଲୁଅ ଅନ୍ଧାର ଆଶା ନିରାଶାର

    ଏ ଦୁନିଆ ଖେଳ ଘର

ହାରିବା ଜିତିବା ଦୁନିଆର ରୀତି

    ଆସେ ସଦା ବାରବାର

ସବୁ ସହିନେଇ ଜିଇବାକୁ ହୁଏ

    କେବେ ହସ କେବେ କାନ୍ଦ ।

ଚାଲୁଛୁ ଚାଲିବା ଆଗକୁ ଆଗକୁ

    ପଥ ଅଛି ଯେତେ ଦୂର

ସାଥୀଟି ଏମିତି ପାଇଛି ଯେମିତି

    ମୋ ଠାରୁ ହେବନି ଦୂର

ହୃଦୟ ତାହାର ଅତି ନିରିମଳ

    ନ ଥାଏ କପଟ ଛନ୍ଦ ।