ମିତ ଲୋ

ମିତ ଲୋ ମିତ ମିତ ଲୋ ମିତ 

     ବିତିଗଲା ଦେଢ଼ ବରଷ

ସଜ ହୋଇ ଚାହିଁ ବସିଛି ଦେଖିବି

      ବଡଦାଣ୍ଡେ ନନ୍ଦିଘୋଷ

ପ୍ରଭୁ, ମେଣ୍ଟିବ ମୋ ମନ ଶୋଷ l

କପଟ ତ କଲା ରଥ ଜାତ ହେଲା

     ଗଲେନି କେହି ଭକତ

ଏକା ଏକା ଭାଇ ଭଉଣୀ ସହିତେ

     ଚିହ୍ନିଲୁ ନିଜ ରକତ

ପର କରିଦେଲୁ ଭକତେ କାଳିଆ

     ମନେ କି ପାଇଲୁ ତୋଷ l

କପଟ ପଶାରେ ଏ ବରଷ ରଥ

     ଏବେଠୁ ବାନ୍ଧି ଦେଲୁଣି

ଅନେଇଁ ବସିଛି ଏ ବର୍ଷ ରଥକୁ

      ତାହା କି ଭାଗ୍ୟେ ଦେବୁନି

ଦୋଷ ଥିଲେ କ୍ଷମା କରିଦେବୁ ଜଗା

     ହେବ ମୋ ମନ ହରଷ l

ତୋ ରଥ ଦେଖିବି ହାତେ ମୁଁ ଭିଡ଼ିବି

     ଚାହିଁ ଚାହିଁ ତୋର ମୁଖ

ଧାର ଧାର ଲୁହ ବୋହି ପଡୁଥିବ

     ଆତ୍ମା ପାଉଥିବ ସୁଖ

ଦେଏ ଭାଗ୍ୟେ ମୋର ଏତିକି ଲେଖିରେ

      ମେଣ୍ଟିଯିବ ଅବଶୋଷ l