ମଧୁମିତା

ତୁଠ ପଥରରେ    ବସି ସକାଳରେ

   ଏଣେ ତେଣେ ଚାହିଁ ଚାହିଁ ।

ନ ଦେଖିବା ଯାଏ   ଘଷି ହଉଥାଏ

   ମୋର ମଧୁମିତା ସେହି ।୧।

ନଈ ଏ ପଟକୁ     ଦେଖାଇ ପିଠିକୁ

     ବାହାନା କରଇ କେତେ ।

ଲୁଚି ଲୁଚି ଦେଖେ  ହଳଦୀକୁ ମାଖେ

    ବସି ଚାହୁଁଥାଏ ମୋତେ ।୨।

ସାବୁନ ଫେଣରେ  ରଙ୍ଗାଇ ମୁହଁରେ

      ନଈ ମଝିକୁ ସେ ଆସି ।

ଝାଡି ଘନ କେଶ    ଚାହିଁକି ନିମିଷ

      ଦିଅଇ ମୁରୁକି ହସି ।୩।

ମଧୁମିତା ମୋର   ଲକ୍ଷ୍ୟ ଜୀବନର

    ମୋ ଅଙ୍କ ଜୀବନ ସାଥୀ ।

ତାକୁ ଦେଖିଦେଲେ  ନଈ ସେ ପାରିରେ 

   କୁଣ୍ଢେ ମୋଟ ହୁଏ ଛାତି ।୪।

ଆଖିରେ ଆଖିରେ  କହଇ ହଜାରେ

    ହଜାଏ ସପନେ ମୋତେ ।

ରାତିକାଟି ଦିଏ     ଜହ୍ନର ରାଇଜେ

     ବୁଲି ବୁଲି ତାର ସାଥେ ।୫।