ମାଙ୍କଡ଼ ଓ କୁମ୍ଭୀର

ନଈକୂଳେ,ଜାମୁକୋଳି ଭର୍ତ୍ତି ଗଛ

ସେଥିରେ ମାଙ୍କଡ଼ଟିଏ

ଜାମୁକୋଳି ଖାଇ ମହା ଆନନ୍ଦରେ

ବାସ କରି ରହିଥାଏ ।

ଏକଦା କୁମ୍ଭୀର ମାଙ୍କଡ଼ ସହିତ

ଜାମୁଗଛେ ଭେଟହେଲା

ମିଠାକୋଳି ଖାଇ ମାଙ୍କଡ଼ ସାଥିରେ

ମଇତ୍ର ଭାବ ରଖିଲା ।

ପ୍ରତିଦିନ ଆସି ମିଠାକୋଳି ଖାଏ,

ଘରକୁ ବି କିଛି ନିଏ

କୁମ୍ଭୀରର ସ୍ତ୍ରୀ ଜାମୁକୋଳି ଖାଇ

ବହୁତ ଆନନ୍ଦ ପାଏ ।

କହିଲା ସ୍ଵାମୀଙ୍କୁ, ଏତେ ମିଠାକୋଳି

ଖାଉଅଛି ତୁମ ମିତ..?

କଲିଜାଟି ତା'ର ଏହାଠୁ ଅଧିକ

ସୁଆଦ ହେବ ନିଶ୍ଚିତ ।

ମାଙ୍କଡ଼ କଲିଜା ଖାଇବ ବୋଲି ସେ

ଏକା ଜିଦି କରି ବସେ,

ଚଳିଲା କୁମ୍ଭୀର ପତ୍ନୀ କଥା ମାନି

ମଇତ୍ର କୁମ୍ଭୀର ପାଶେ ।

ଜାମୁଗଛ ମୂଳେ ପହଞ୍ଚି କୁମ୍ଭୀର

କହିଲା ଶୁଣ ହେ ମିତ

ମଇତ୍ରାଣି ତୁମ ହୁକୁମ ଦେଇଛି

ଆଜି ଯିବ ମୋ' ସହିତ ।

ଏହିକଥା ଶୁଣି ମାଙ୍କଡ଼ ମନରେ

ଖୁସି କହିଲେ ନସରେ

ମଇତ୍ରାଣି ପାଇଁ ପେନ୍ଥେ କୋଳି ଧରି

ବସିଲା ସାଙ୍ଗ ପିଠିରେ ।

ମଝି ନଈରେ କହିଲା କୁମ୍ଭୀର

ଶୁଣ ହେ ମୋହର ମିତ

ଭାରିଜା କହିଛି, ତୁମରି କଲିଜା

ଖାଇବାକୁ ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ ।

ଏହା ଶୁଣିକରି କହିଲା ମାଙ୍କଡ଼

ହେତୁ କଲନାହିଁ ମୋତେ

କଲିଜାଟା ପରା ଗଛ କୋରଡ଼ରେ

ଛାଡ଼ି ଆସିଅଛି ସତେ ।

ନିର୍ବୋଧ କୁମ୍ଭୀର ପୁଣିଥରେ ଜାମୁ

ଗଛ ମୂଳକୁ ଧାଇଁଲା

ଚତୁର ମାଙ୍କଡ଼ ସୁବିଧା ଦେଇକି

ଗଛକୁ ଡିଆଁ ମାରିଲା ।

ମାଙ୍କଡ଼ କହିଲା କୁମ୍ଭୀରକୁ ଚାହିଁ

କେଡ଼େ ବୋକା ସତେ ତୁହି

ନିଜ ଶରୀରରୁ କଲିଜାଟା କେବେ

ରହେ କି ଅଲଗା ହୋଇ ।

ଆଜିଠାରୁ ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କର ମିତ

ଏଇଠୁ ସମାପ୍ତ ହେଲା

ତୁମ ପରି ବନ୍ଧୁ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ମୋର

ଶୀଘ୍ର ମୋ ସାମ୍ନାରୁ ପଳା ।