ମାଆ ମୋ ମାଆ...

ମାଆ ମୋ ମାଆ (ଘୋଷା)

ସରଗୁ ସୁନ୍ଦର ମହୁଠୁଁ ମଧୁର 

ଅତି ଆପଣାର ନାଆଁ ।

ମାଆ ମୋ ମାଆ ( ଘୋଷା)

ନାନାବାୟା ଗୀତ ଗାଇ ଶୁଆଇଛୁ

ନିଦ ନ ଲାଗଇ ଯେବେ ,

ଜହ୍ନକୁ ଦେଖେଇ ଖୁଆଇଛୁ ମୋତେ

ଭୁଲି କି ପାରିବି କେବେ?

ଅବୁଝା ହୋଇଲେ କୋଳେଇ ନେଇ ତୁ

କହୁ ଧନ ବୁଝି ଯାଆ ...

ମାଆ ମୋ ମାଆ ( ଘୋଷା)

ଆକାଶଠୁଁ ବଡ଼ ସାଗରୁ ଗଭୀର

ଅତି ଆପଣାର ନାଆଁ ।

ମାଆ ମୋ ମାଆ ( ଘୋଷା)

ହାତ ଧରି ତୋର ଚାଲିବା ଶିଖିଛି

ଓଠରେ ଦେଇଛୁ କଥା,

ମଣିଷ ପରିକା ମଣିଷ କରୁଛି

ଟେକି ଚାଲେ ଆଜି ମଥା,

ତୋ ପଣତ ଥିଲେ ଡର ନାହିଁ ମୋର

ଝଡ଼ ବରଷା କି ବାଆ ....

ମାଆ ମୋ ମାଆ ( ଘୋଷା)

ହିମଠୁଁ ଶୀତଳ ଗଙ୍ଗାଠୁଁ ପବିତ୍ର

ଅତି ଆପଣାର ନାଆଁ ।

ମାଆ ମୋ ମାଆ ( ଘୋଷା)

ଅନ୍ତରରେ ତୋର କେତେ ଯେ ବେଦନା

ମୁଖ ସଦା ହସହସ,

ନିଜେ ଦୋଷୀ ହୋଇ ମୋ ଦୋଷ ଲୁଚେଇ

ପାଇଛୁ କି ଅବା ଯଶ

ଠାକୁର ପାଖରେ ଏତିକି ଗୁହାରି

ସଦା ମୋର ସାଥେ ଥାଆ ....।