ମା

ମା ଏକ ଛଳ କପଟ ହୀନ ନାଁ

ଛଳ ଛଳ ନଈଟିଏ

କୁଆଁରୀ ଝରଣା ଟିଏ

ନିରିମାଖି ମେଘ ଟିଏ।

ବାସ୍ନା ତା'ର ନିଆରା

କଥା କୁହୁକ ଭରା

ଆଖିରେ ତା ଆଖିଏ ସପନ

ନିଜ ସନ୍ତାନ ପାଇଁ।

ପ୍ରାପ୍ତି ର ଆକାଂକ୍ଷା ନାହିଁ

ଖାଲି ଦେବା ସେ ଜାଣିଛି

ଅଭିମାନ ନାହିଁ କିଛି

ଅଭିନନ୍ଦନ କରୁଛି।

ଶୁଖିଲା ମୁହଁରେ ଯାର ଫୁଟିଥାଏ ହସ

ବିନା ବସନ୍ତ ରେ ଛୁଟେ ବଉଳ ର ବାସ 

ବିନା ମେଘେ ସିଏ ଏକ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜଳଧାରା

ଶୂନ୍ୟ ରହି ଅପରକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରେ ପରା।

ନିଇତି ମନାସୁ ଥାଏ ଅୟୂତ ଆୟୂଷ

ଆହା କି ମଧୂର ତା'ର ସେ ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶ।

ଇଚ୍ଛା ଜାଗେ ଶୋଇଥାନ୍ତି କୋଳରେ ତାହାର

ନ ଥାନ୍ତା ମୋ ମନେ ଭୟ ଥାନ୍ତି ନିର୍ବିକାର।

ଦୁଃଖ କେବେ ପାଶେ ମୋର ଆସି ତ ନ ଥାନ୍ତା

କାନି ପଣତରେ ତା'ର ଘୋଡ଼ାଇ ରଖନ୍ତା।

ମା ଏକା ବୁଝିପାରେ ସବୁ ମନକଥା

ନିରାଟ ସତ୍ୟ ଏହା ନୁହଁଇ ଅନ୍ୟଥା।

ଶୁଚିସ୍ମିତା ମିଶ୍ର ନୟାଗଡ଼