କିଏ ଆଉ

କିଏ ଆଉ ବୁଝିବ ଲୋ ମୋ କଲମ ମୂଲ 

   କିଏ ଆଉ ହେବ କୁହ ତୁମ ସମତୁଲ ।

ଅବୁଝା ଏ ମନ ମୋର 

   ଖୋଜୁଥାଏ ବାରମ୍ଵାର  

        ହୋଇ ଅସ୍ଥିର 

          ହୋଇ ଅଧିର ।

କିଏ ଆଉ ପରଖିବ ମୋ ଶବ୍ଦ ସଂହାର 

    କିଏ ଆଉ ସଜାଡ଼ିବ ଦେଇ ନୂଆ ସ୍ୱର ।

ଅଂହଭାବ ମନ ତୋର 

   ମୋ କଲମ ଛାରଖାର 

       ହୋଇ ସ୍ୱାର୍ଥପର 

         ତୁ ହୋଇଲୁ ପଥର ।

କିଏ ଆଉ ଭେଟିଦେବ ନୂଆ ଉପହାର 

     କିଏ ଆଉ ଆଣିଦେବ ସ୍ମୃତି ଅପାର ।

ଅଂହକାରୀ ମଣିଷ ଲୋ 

  ବେଶୀ ନାହିଁ ଆୟୁଷ ଲୋ 

       ହୁଅ ସ୍ଵାଭିମାନୀ  

         ତୁମେ ଏଡ଼େ ବେଇମାନି ।

କିଏ ଆଉ ବୁଝିବ ଲୋ ମୋ ହୃଦୟ ଭାଷା 

    କିଏ ଆଉ ଦେଖେଇବ ସ୍ୱପ୍ନ ଅଭିଳାଷା ।

ମୋ କବିତା ବେ ସ୍ୱର 

   ପାଇଲିନି ସାଥି ତୋର 

       ବୁଝି ପାରିଲୁନି 

         ଏଡ଼େ ଅଭିମାନୀ ।

କିଏ ଆଉ ସମ୍ଭାଳିବ ମୋ ଅଳି ଅଝଟ 

    କିଏ ଆଉ କରିବ ଲୋ ମୋତେ ଆକଟ ।

ବୁଝ ଥରେ ମୋ ମନକୁ 

   ଫେରିଆସ ମୋ ପାଖକୁ  

      ଦେଖ ଫେରିଛି ଫଗୁଣ 

          ଭୁଲି ଅଭିମାନ ।