କବିର କବିତା

           

କବି,

   ଯାହାର ଭାବନା ଅପରୂପ 

   ଭାବନା ଯାହାର ପରିବ୍ୟାପ୍ତ 

   ଲେଖେ ବର୍ତ୍ତମାନ

   ଭାବେ ଅତୀତ ।

କବି,

   ଯାହା ଲେଖନୀରେ ଥାଏ ବାସ୍ତବତା

   ପୁଣି କେତେ ପରିକଳ୍ପନା

   ପ୍ରକୃତିର ରୂପ ବର୍ଣ୍ଣ ଆଖିରେ ରଖି

   ମନ ଭାବୁଥାଏ କେତେ ଭାବନା ।

କବି,

  ଅତୀତର ସ୍ମୃତିକୁ ବଖାଣି ଦିଏ

  କେତେ ଦୁଃଖ ସୁଖ କୁ ସାଉଁଟି ନିଏ

  କେତେ ଭଲପାଇବାକୁ ଜୀବନ୍ତ କରି

  ମନରେ ଆକାଂକ୍ଷା ଭରିଦିଏ ।

କବି,

  ଭଂଗାମନକୁ ସେ ଯୋଡିପାରେ 

  କେତେ ମନକୁ ପୁଣି ଭାଂଗିପାରେ 

  କବିତାକୁ ସୁନ୍ଦର କରିବାପାଇଁ

  କେତେ ଅଳଙ୍କାର ଗଢିପାରେ ।

କବି,

  ମନରେ କେତେ ଆଶା ରଖି କବିତା ଲେଖେ

  ପୁଣି ଲୁଚି ଲୁଚି କେତେ କାନ୍ଦେ

  ନିଷ୍ପଦ,ନିଶ୍ଚଳ ଚାରିକାନ୍ଥକୁ ସାଖି ରଖି 

  ଆଖି ଝାଉଁଳିଏ ଭରା ନିଦେ ।