କାନଭାସ ର ପ୍ରେମିକା

    

କିଏ ସେ ବିନ୍ଧାଣି ଆଙ୍କି ଅଛି ତୁନୀ

     ଧରି ତାର ରଙ୍ଗ ତୂଳୀ ,

କଳା ମେଶି କେଶ ତାର ସ୍ମିତ ହସ

    ତନୁଟି ସଙ୍ଗେ ଶ୍ୟାମଳୀ

ଦେଖି ତାର ଛବି ଦେଲି ଟିକେ ଭାବି

     ସିନ୍ଧୁ କୂଳେ ମୁହିଁ ବସି ,

ଅନ୍ତରୀକ୍ଷ ପରୀ ହେବେ ନାହିଁ ସରି

    ଲାଗିଲା ଷୋଳ ବୟସୀ

ଲାଗେ ସେ ଜୀବିତ ମାରୁଥାନ୍ତି ହାତ

     କେତେ କେତେ ଜନ ଗଣ ,

ଭାବିଣ ନିଜର ଛୁଇଁଣ ଅଧର

    ଦେଲି ମୁଁ ତାକୁ ଚୁମ୍ବନ

ଜିଣି ନେଲା ମନ ଦେଖି ମୁଁ ସେଦିନ

   ଏହିଯେ ଚିତ୍ର ତରୁଣୀ ,

ଭାବିଲି ସେଦିନ ସଦା ଚିର ଦିନ

     କରିବି ତାକୁ ଘରଣୀ

ଲେଖି ଦିଅ ଲିପି ଶୁଣ ଚିତ୍ର ଶିଳ୍ପୀ

     ପାଉଛି ତାହାକୁ ଭଲ ,

ନେବି ମୁଁ ତାହାକୁ ତୁମେ ଦିଅ ତାକୁ

    କୁହ ତାର କେତେ ମୂଲ

ମନର ମାନସୀ ଜିଣି ନେଲା ହସି

     ଭାବିଲି ତାକୁ ପ୍ରେମିକା ,

ଜିଣି ନେଲା ମନ ମୋର ପ୍ରାଣଧନ

    ଆଉ ନୁହେଁ ମୁହିଁ ଏକା

ଏହା ଶୁଣି ଶିଳ୍ପୀ ତୁଣ୍ଡ ତାର ଚାପି

       ମଉନେ ମାରିଲା ହସ ,

କହିଲା ସେଦିନ ଧ୍ୟାନ ଟିକେ ଶୁଣ

    ସେ ଅଟେ ଯେ କାନଭାସ

ଆଣିଲି ତାହାକୁ ସଦା ଦେଖିବାକୁ

     ମନ କିନ୍ତୁ ହେଲା ଫିକା ,

ଚିର ଦିନ ପାଇଁ କାନ୍ଥେ ଝୁଲୁ ଥାଇ

     କାନଭାସ ର ପ୍ରେମିକା