ହିଂସୁକ ମୁଖରେ ଅହିଂସା ବାଣୀ

ଦୁନିଆ ଦାଣ୍ଡରେ ଶୋଭନୀୟ ନୁହେଁ

ହିଂସୁକ ମୁଖରେ ଅହିଂସା ବାଣୀ

ସର୍ବେ ଚିହ୍ନିଥାନ୍ତି ତାହାର ଅନ୍ତର 

ଭଲ ରୂପେ ମଧ୍ୟ ସ୍ବଭାବ ଜାଣି ।

ହାସ୍ୟାସ୍ପଦ ତା'ର କଥାଟି କେବଳ

ଏଥିରେ ଦ୍ବିରୁକ୍ତି ନଥାଏ କିଛି

କେଉଁ ଆଶା ନେଇ କହିଥାଏ ସେହି

ନିଜ ହୃଦୟକୁ ଥରେ ନପୁଛି ।

ସମାଜ ମଙ୍ଗଳ କରଇ କି ତା'ର

କପଟ ଅନ୍ତର ମଧୁର ଭାଷା

ସିଏ କି ସତରେ ଅହିଂସା ପଥରେ

ଦେଖି ପାରିଥାଏ ଜୀବନ ଦିଶା !

ବିଶ୍ବାସଭାଜନ ହୁଏ ନାହିଁ କେବେ

ବଗର ମୁଖରେ ଶ୍ରୀରାମ ନାମ

ଭିତର ବାହାର ସିନା ସମ ଥିଲେ

ସତ୍ୟ ସିଦ୍ଧ ହେବ କାହାର କାମ ।