Library
Profile
ହେ କୃଷ୍ଣ ମଧୁସୂଦନ
ହେ କୃଷ୍ଣ ମଧୁସୂଦନ
ହେ କୃଷ୍ଣ ମଧୁସୂଦନ
ବାସୁଦେବ ଜନାର୍ଦ୍ଦନ
ଶିହରିତ କଦମ୍ବର ରୋମାଞ୍ଚ କମ୍ପନ
ବିଚ୍ଛୁରିତ ଆକାଶ ପବନ
ତୁମ ପାଦ ପଡିବା ମାତ୍ରକେ
ସାରା ପବନରେ ବଂଶୀ ଉତ୍ତାଳ ତରଙ୍ଗ ତୋଳେ
ସମର୍ପିତା ରାଧାରାଣୀ ହୁଏ ଆନମନା
ଦୁଇବାହୁ ଉଠିଯାଏ ଆକାଶକୁ
ସଖୀ କୃଷ୍ଣାଙ୍କର
ଯୋଗକ୍ଷେମ ଭାର ବହନର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ମିଳିଯାଏ
ତୁମର ସେ ସମ୍ମୋହନ ବିଚିତ୍ର ହସରେ
ତ୍ରିଶଙ୍କୁରେ ସମୟ ଅଟକେ
ପାଦର ଅଳତା ଆଉ ଆଖିର କଜ୍ଜ୍ବଳ
ବେଠିକଣା ହୋଇଯାଏ ବିଳମ୍ବିତ ରାତ୍ରୀର ପହରେ
କେଉଁ କୁଞ୍ଜବନେ ଅପେକ୍ଷାରତ
କଦମ୍ବ ମୂଳରେ ଜଣେ
ଆନନ୍ଦର ଅସରନ୍ତି ବିସ୍ମୟ ଅସୀମ
ସମ୍ମୋହିତ ଦେହ ମନ ଆତ୍ମା
ସକଳ ଅପ୍ରାପ୍ତି ମଧ୍ୟେ ଏକ ମାତ୍ର ପ୍ରାପ୍ତି ତୁମେ
ପଞ୍ଚମ ତାନରେ ଝଙ୍କାର ତୋଳିଛ
ଭସାଇ ନେଇଛ ଅବା ପୂର୍ବ କାଳ ପରକାଳ ଇହକାଳ ସବୁ
ମାଦକତା ଭରି ବଂଶୀସ୍ବନେ
ଗୀତାର ପ୍ରବକ୍ତା ଆଉ
ବିଷାଦଯୋଗରୁ ମୁକ୍ତ କରି
ଅର୍ଜୁନକୁ ମାଧ୍ୟମ ବନାଇ
ମାନବରୁ ମାଧବକୁ ଉତ୍ତରିତ କଲ
ହେ କୃଷ୍ଣ ମଧୁସୂଦନ
ବାସୁଦେବ ଜନାର୍ଦ୍ଦନ
ଆତ୍ମାର ସ୍ପନ୍ଦନ ତୁମେ ଅମୃତ ପ୍ଳାବନ ।
ନାଚିନାଚି ଆସୁଥାଅ କାଳାନ୍ତର ଯାଏ ଭରିଦେଇ ସୁମଧୁର ଜୀବନ ସଙ୍ଗୀତ
