ଏ ରଙ୍ଗ ରହିଲେ ହେଲା

ମଳୟ ସମୀର ବିତରେ ସୁବାସ 

ମଧୁଝରା ପ୍ରୀତିପ୍ରେମ

ଫଗୁବୋଳା ସାତ ଫଗୁଣ ରଙ୍ଗରେ

ଭିଜିଯାଏ ତନୁମନ ।

କୋକିଳର କଣ୍ଠେ ସ୍ୱର ସୁମଧୁର

ଡାକ ଶୁଭେ କୁହୁ କୁହୁ

ବଉଳଇ ଚ୍ୟୁତ ମହକେ ବକୁଳ

ନବ ପଲ୍ଲବିତ ତରୁ ।

ଲାଲ ଟହଟହ କୁସୁମ ପଳାସ

ରୂପେଲି ଶୀତଳ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା

ବିକଶେ କେତକୀ ମାଧବୀ ମାଳତୀ

କୃଷ୍ଣଚୂଡା ମଲ୍ଲୀ ଚମ୍ପା ।

ଖେଳାଏ ମନରେ ଆବେଗ ମଧୁର

ଚିତ୍ତ ହୁଏ ମନ୍ତ୍ରମୁଗ୍ଧ

ଦୋଳ ବିମାନରେ ବସି ରାଧାକୃଷ୍ଣ 

ଖେଳନ୍ତି ଅବିର ରଙ୍ଗ ।

ମିଳନ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରୀତି ଅନୁଭୂତି

ବିତରେ ଋତୁ ବସନ୍ତ 

ଚହଟିଲେ ରଙ୍ଗ ଅନ୍ତଃ ମନପ୍ରାଣ

ଆଶା ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚରିତାର୍ଥ ।

ଫଗୁଣର ରଙ୍ଗ ଅଟେ ମଧୁମୟ

ଲାଗିଗଲେ ମନପ୍ରାଣେ

ଉଜ୍ଜ୍ୱଳତା ତାର ଯାଏନା ମଉଳି

ଚହଟେ ବାସ ସୁମନେ ।

ଉଛୁଳୁ ପ୍ରାଣରେ ଉଲ୍ଲାସ ଆନନ୍ଦ 

ଦିବ୍ୟ ପ୍ରୀତି ଅପାଶୋରା

ପ୍ରେମ ଅପ୍ରାକୃତ ବୋଧେ ସୁପ୍ରାପତ 

ଏ ରଙ୍ଗ ରହିଲେ ହେଲା ।