ଦୁର୍ଗତିନାଶିନୀ ମା

ବେଗେ ଆସ ମାଆ ଦଶଭୁଜା ତୁହି 

ସଜ ହେଲେଣି ଭକ୍ତ ତୋର ପୂଜାପାଇଁ ।

ମରତରେ ପାପ କଳାଛାଇ ପରି 

ଘୋଟିଲାଣି ମାଆ ତା କାୟା ବିସ୍ତାରି ।

ଅନ୍ୟାୟର ଖିଅ ଲମ୍ବି ଲମ୍ବି ଯାଏ 

ପ୍ରଗତି ନାମରେ ଶୋଷଣ ଯେ ହୁଏ ।

ଗରିବର ଦୁଃଖ ବୁଝନ୍ତିନି କେହି 

ଖାଲି ବଞ୍ଚି ରହେ ଲୁହ ପିଇପିଇ ।

ଗରିବ ଜନର ସରଳତା ନେଇ 

କ୍ଷମତାପାଇଁକି ଲାଗନ୍ତିଲଢେଇ ।

ତୁଚ୍ଛାଟାରେ ଖାଲି ଡିଣ୍ଡିମ ପିଟନ୍ତି 

ସ୍ୱାର୍ଥପାଇଁ ଅନ୍ୟ ତଣ୍ଟିକୁ କାଟନ୍ତି ।

କୋଟିପତି ନିଶାପାଣିରେ ଶାସକ 

ଭୁଆଁ ବୁଲାଏ ସେ ସାଜିଣ ଶୋଷକ ।

ଆଜି ସମାଜରେ ସ୍ୱାଧୀନତା କାହିଁ 

ନାରୀଟିଏ ଡରେ ଏକା ଯିବାପାଇଁ ।

ସଭିଏଁ ଭାବନ୍ତି ନାରୀହିଁ ଦୁର୍ବଳା 

ସେଥିପାଇଁ ପରା ନାମ ତା ଅବଳା ।

ବଞ୍ଚିବାର ରାହା ପାଉନାହିଁ ସିଏ 

ବିନା ଦୋଷେ ଖାଲି ଲାଞ୍ଚିତ ସେ ହୁଏ ।

ତେଣୁ ତୁହି ମାଆ ଆସ ଦଶଭୁଜା 

ମହିଷା ମାନଙ୍କୁ ଦେଇ ଯାଅ ସଜା ।

ତୋ ସନ୍ତାନ ଆଜି ବିପଦେ ଡାକଇ 

ମା ଶକ୍ତିମୟୀ ସାହା ଏକା ତୁହି ।

ଷଢ଼ରିପୁ ଧ୍ୱଂସି ହୁଅ ଆବିର୍ଭୁତା 

କାଟି ଦିଅ ମା ଗୋ ଲକ୍ଷ୍ମଣର ରେଖା ।

ଜଗତର ଦୁଃଖ ପୋଛି ପଣତରେ 

କରୁଣାର ବାରି ଢାଳିଦିଅ ଥରେ ।

 

ଏତିକି ମିନତି କରେ ଶ୍ରୀ ପୟରେ 

ତୋ ନାମ କୁ ସଦା ଗାଏ ସାତସୁରେ ।