ଦୀନବନ୍ଧୁ ନାମ ବହିଛ ଆପଣ

ଦୀନବନ୍ଧୁ ନାମ ବହିଛ ଆପଣ

ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଭାବଗ୍ରାହୀ

ଭାବକୁ ନିକଟ ଅଭାବକୁ ଦୂର

ଭକତ ପାରଇ ଛୁଇଁ ।

ଉଡ଼ୁଛି କେତନ ଆହେ ଜନାର୍ଦ୍ଦନ 

ପୁରାଣ ଯୁଗରୁ କଳି

କେଡ଼େ ଦୟାବନ୍ତ ତୋଷି ଭକ୍ତ ଚିତ୍ତ

ସାଜିଛ ଗଳାର ମାଳି ।

ବିନା ମାଗୁଣିରେ ବୁଝି ଭକ୍ତ ମନ

ଲାଗି ପଡ଼ ଥାଳ ପୂରଣ ପାଇଁ

ଆଉ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ଯଶ କି ବିଭବ

ସବୁ ତ ଦେଇଛ ମୋତେ

ଲୋଡ଼ା ଖାଲି ମୋର ମାନସିକ ବଳ

ଲାଗିବାକୁ ଜନ ହିତେ ।

ତୁମ ଆଶୀର୍ବାଦ ବିନା କି ସମ୍ଭବ

ନ ଚାହିଁଲେ ପତ୍ର ହଲେ ବି ନାହିଁ