ଚିଠି ତୁମ

ଚିରିଦେଲ ମୋର ସବୁ ଚିଠିତକ

ହୃଦୟେ ଶୂନ୍ୟତା ଭରି

ତୁମ ହାତଲେଖା ସାଇତି ରଖିଛି

ଯତନେ ମୁଁ ପୋଥି କରି ।

ତୁମେ ଲେଖିଥିଲ ଉଆଁସ ରାତିରେ

ଜହ୍ନକୁ ଆଣିବ ତୋଳି

ଅସଜଡା ଏଇ ପରାଣରେ ମୋର

ଯୋଛନା ଦେବାକୁ ଢାଳି

କେଉଁ ଆଶଙ୍କାରେ କଳା ବୋଳିଦେଲ

କଳଙ୍କିତ ମୋତେ କରି !

ଶେଷ ଚିଠି ତୁମ ପଢୁପଢୁ ଆଜି

କୋହରେ ଗଲି ମୁଁ ଭିଜି

କେମିତି ସୁନ୍ଦର ହସ୍ତାକ୍ଷର ତୁମ

ଛଳନାକୁ କଲା ପୁଞ୍ଜି

କଲମ କମାଣେ ପରାଣକୁ ମୋର

ସହଜେ ପାରିଲ ଚିରି ।