ବିଦ୍ୟାଳୟ ଆଜି କାନ୍ଦୁଛି

ବନ ପୋଡିଗଲେ ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି 

   ଏ କଥା କିଏ ନ ଜାଣେ 

ମନ ପୋଡ଼ିଗଲେ କିଏ ବା ଜାଣିବ 

   ଜାଣିବା ଲୋକ ତ ଜଣେ ।

ଗୁମୁରି ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି 

    ଆଜି ବିଦ୍ୟାଳୟଟି 

ସୁଶୋଭିତ ତନୁ ତା'ର 

    ଛିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୋଇଛି |

ଦଳ ଦଳ ଆସି ଶିକ୍ଷାର୍ଥୀ 

   ଧରି ଶିକ୍ଷା ଗୁଣ୍ଠନ 

ଯାକୁ ଦେଖି ଦିନେ ବିଭୋର 

    ଥିଲା ତା ମନ ପ୍ରାଣ |

ଦୀର୍ଘ ସାତ ମାସ ହେଲାଣି 

    କିଏ ପଚାରେ ତାକୁ 

ଶିରୀହୀନ ହୋଇ ନୀରବେ 

    କାନ୍ଦେ ଫଟାଇ ବୁକୁ |

ଆସି ମହାମାରୀ କରିଛି 

    ସବୁ ଓଲଟା ଫଳ 

ସେଥିପାଇଁ ତୀବ୍ର ବିରୁଦ୍ଧ 

    ସରକାରଙ୍କ କଳ |

ବେଳେ ବେଳେ ଆସି ମାଷ୍ଟର 

    ଦେଖି ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ମୋର 

ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱମୁଖ ହୋଇ ଛାଡ଼ନ୍ତି 

   ଦୁଃଖେ ହତାଶ ସ୍ୱର |

ଦିନ ପରେ ଦିନ ଗଡୁଛି ଚାହିଁ 

    ଖୋଲିବା ବେଳ 

ପୁଣି ତା ପ୍ରାଙ୍ଗଣ କମ୍ପିବ ଛାତ୍ର 

    ଛାତ୍ରୀ ଙ୍କ ମେଳେ |

ସବୁ ସୁଖ ଦୁଃଖ ବାଟନ୍ତା ସେ ଯେ 

    ସବୁ ଷ୍ଟାପ ପାଖରେ 

ନିଜ ଭାଗ୍ୟଲେଖା ଭୋଗିବା ଅଛି 

    ତା କପାଳ ରେ |

ମୋ ପବିତ୍ର ବକ୍ଷ ଶଙ୍କିତ ଆଜି 

    ଅଜଣା ଭୟେ 

ମୋ ପରିବାର ର ପିଲାଏ ହେବେ 

   ମୂର୍ଖ ନିଶ୍ଚୟେ |

ଶେଷରେ ଏତିକି ଗୁହାରୀ ଶୁଣ

   ହେ ଜଗଦୀଶ 

ଯାହାପାଇଁ ହତାଦର ମୁଁ କର 

   ତାକୁ ନିଶେଷ |

ପୂର୍ବପରି ପରିବେଶ ମୋ ହେଉ 

   ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ 

ଛାତ୍ର ଛାତ୍ରୀ ଗଣ ଆସନ୍ତୁ ଧରି 

    ଜ୍ଞାନ କୌଶଳ |