ବିଭୁ ସ୍ମରଣ

   

ଘନ ଅନ୍ଧକାର କ୍ରମେ କ୍ଷୀଣ ହୁଏ 

ପାହି ଆସିଲା ଶର୍ବରୀ l

ଦିବ୍ୟ ଲାଲ ଆଭା ଧୀରେ ପ୍ରକାଶଇ 

ଆଗମେ ଉଷା ସୁନ୍ଦରୀ ll

ଶୁଆ ତହୁଁ ଉଠି ଗାଇଲା ପ୍ରଭୁ ହେ 

ମହାପ୍ରଭୁ ପରାତ୍ପର l

ଚକ୍ରଧାରି ପ୍ରଭୁ ବକ୍ର ନେତ୍ରେ ଦେଖ

ପକ୍ଷୀଜନ୍ମୁ ପାରି କର ll

ଶୁଆ ଶାରୀ ଦୁହେଁ ରଟି ହେଉଥିଲେ 

ଧନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ ଧନ୍ୟ l

ହୀନ ପକ୍ଷୀ ଜନ୍ମେ ଶିଖାଇଛ ପ୍ରଭୁ 

ଭଜିବାକୁ ତଵ ନାମ ll

ଶୁଆ ପଚାରଇ କହିକି ପାରିବୁ ଆଲୋ 

ଶାରୀ ମୋତେ ଥରେ l

ବିଭୁ ସୁମରଣା କିମ୍ପା ନ କରନ୍ତି 

ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଜନମେ ନରେ ll