ଭୁଲ୍

ମଣିଷ ଜାଣେ ଭୂଲ୍ କଲେ

ପାୟଶ୍ଚିତ କରି ବାକୁ ହୁଏ

ତଥାପି ଭୁଲ୍ କରେ

ନିଜର ଆବେଗକୁ ନୂତନ

ରୂପ ଦିଏ ।

ହୋଇ ଉଠେ ହିଂସ୍ର

ସଂଯମ ଶକ୍ତି ରୂଦ୍ଧ ହୋଇ 

ଥୟ ପାଏନା ସୀମା ଟପି ଯାଏ

ମୂଖ ମଣ୍ଡଳ ନାଲି ପଡି

ବିଷର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଯାଏ

ଶରୀର ଆୟତ୍ତ ରେ

ରହେନା ।

ଥର ଥର ଥରିଉଠେ

ନିଜକୁ ନିଜେ ଭୂଲି ଯାଏ

ଅବଶୋଷ କରେ

ବାରମ୍ବାର ନିଏ ଶପଥ  

ପର ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ

ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ

ଭୁଲ୍ କରି ବସେ ।

ନିଜକୁ ନିଜେ ପ୍ରଶ୍ନ କରେ

କଣ ମଣିଷ ମାତ୍ରକେ ଭୂଲ୍

ପୁଣି ଉତ୍ତର ଖୋଜେ

ନିଜକୁ ନିଜେ ସଜାଡି ନିଏ

ପରିକ୍ରମାରେ ବଞିଵାକୁ ହୁଏ

କ୍ରମାଗତ ପ୍ରକ୍ରିୟା ରେ

ଆଗକୁ ଚାଲି ଥାଏ ।