ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ପ୍ରଭୁ

 ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ପ୍ରଭୁ 

ଜାଣୁଛ ତ ସବୁ 

    ଅନ୍ତର ଦହନ ଯାହା 

କେତେ ଡାକି ଆଉ 

ଦୁଃଖ ଜଣାଇଲେ 

    ହୋଇବ ଥରୁଟେ ସାହା |

ଯାହା ମୁଁ କରୁଛି 

ଯାହା ମୁଁ କହୁଛି 

   ଭାବୁଛି ଯାହା ମୁଁ ମନେ 

ସେ ସବୁତ ତୋର 

କରୁଣା ମାତର 

    ଆନ କିଏ ତୋ ବିନେ |

କି ଦୋଷ ଏବେ ମୁଁ 

କରିଲି କି ପ୍ରଭୁ 

    ସବୁ ସୁଖ ନେଲ ହରି 

ମନେ ପାଞ୍ଚିଅଛ 

ମୋ ଭେଳା ବୁଡାଇ 

    ପ୍ରଭୁ ବୋଲି ଯିବ ତରି |

କାହିଁକି ହେ ପ୍ରଭୁ 

ଯିବି ମୁଁ ମନ୍ଦିର 

   କରିବାକୁ  ତୋ ଆଳତି 

ତୁମେ ମାୟାଧାରୀ 

ସଂସାର ନାଆ କୁ 

    ଧରିଛ ମିଛ ରେ ଭିଡି |

ଛଳନା ର ଜାଲ 

ବିଛାଇ ବସିଛ  

   ପାପୀ ତପି ଜନ ପାଇଁ 

କର୍ମ ଦେଖି ଫଳ 

ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ କର 

    ଦୁଃଖ ଦିଅ ସୁଖ ନେଇ |

ମିଛ ମାୟା ଭରା 

ଏ ସାରା ସଂସାର 

   . ମିଛେ ଖାଲି ସିନା ଭାବ 

ତୋ ପ୍ରେମ ସିନ୍ଧୁ ରେ 

ବିନ୍ଦୁ ଟିଏ ହୋଇ 

     ମିଶାଇ ଦେ ପଦ୍ମନାଭ |

କାମ କ୍ରୋଧ ଲୋଭ 

ମୋହ ଅହଂକାର 

    ଅର୍ଜିଛି ଯା ପାପପୁଣ୍ୟ 

ମନରେ ସୁମରି 

ତୁମରି ମୂରତି 

    ଚରଣେ ଥୋଇ ମୋମନ |

ତୁମ କଥା ମାନି 

ଚାଲିଛି ପ୍ରଭୁ ହେ 

   ଦେଖାଇଛ ଯେଉଁ ରାହା 

ଯେତେ ଦୁଃଖ ଦେଲେ 

ସହିଯିବି ସବୁ 

    ସୁଖ ବୋଲି ମଣି ତାହା |

ଶୁଣୁଛ ବୋଲି ହେ 

ଜଗତ ର ନାଥ 

   ଜଣାଇଲି ଶ୍ରୀ ଛାମୁ ରେ 

ତୁମ ନାମ ଧରି 

ଦିନ ଯାଉ ସରି 

   ଏହି ନିବେଦନ କରେ |