ଅକୁହା ମନର କଥା

କି ଅବା ଲେଖିବି ତୁମ ପାଇଁ ସାଥି   

ତୁମେ ତ ହେଉଛ ସର୍ବଗୁଣାବତୀ !

ଭାବିଛି ମୁଁ କିଛି ଲେଖିବାକୁ ଆଜି

  ହୃଦୟରୁ କିଛି ଶବ୍ଦ ନେଇ 

କୋଉଠୁ ଲେଖିବି କଉଠି ସାରିବି

 ଜାଣି ତ ପାରଇ ନାହିଁ !

ଯେବେ ଯେବେ ଏ ମନ ଭାବେ ତୁମ କଥା

 ସେବେ ସେବେ ଏ ହାତ ଲେଖେ କବିତା !

ମନଟି ମୋହର ଛୋଟ ଏକ ଘର

 ଯେଉଁଠି ରହିଛି ପ୍ରତି ଛବି ତୁମର !

ପଦ୍ମ ଫୁଲ ପରି ମୁହଁଟି ତୁମର    

ଭ୍ରମର ପରି ଦୁଇ ଆଖି  

ସେହି ହସ ହସ ମୁହଁ ଦେଖି 

ମନ ମୋର ଗଲା ଲାଖି  

 ହୃଦୟରେ ଆଙ୍କି ଦେଲା 

 ଭିନ୍ନ ଏକ ଛବି !

 ଦେଖି ତୁମ ରୂପ ରଙ୍ଗ

 ମନରେ ସୃଷ୍ଠି ହୁଏ ପ୍ରେମର ତରଙ୍ଗ !

ଏ ମନଟି ମୋହର ସତେ ହୋଇ ଯାଏ ବୃନ୍ଦାବନ

 ଯେବେ ଯେବେ ଏ ମନ ଗାଏ ତୁମ ନାମର ଭଜନ !

ବେଳେ ବେଳେ ହୃଦୟର ଏହି ସବୁ କଥା କହିବାକୁ ମୁଁ ଚାହେଁ 

 କିନ୍ତୁ ହୃଦୟରୁ କଥା ସବୁ ଆସି ପାଟିରେ ମାେ ଅଟକି ଯାଏ !