ଆତ୍ମନିର୍ଭର

      

ଡର ନାହିଁ ମନେ ଦୃଢ଼ ସାହସ

ମଥାରେ ପଗଡ଼ି ମୁଖରେ ହସ ।

ଦେଶ ହିତ ପାଇଁ କରିବା ଚାଷ

ନ ହୋଇବା ଆମେ କେବେ ନିରାଶ।

ଜନ ଶୂନ୍ୟ ଅଟେ ଆଜି ସହର

କରୋନା କରିଛି ବେ ରୋଜଗାର ।

ଗାଆଁକୁ ଫେରିଛି ଗରିବ ପୁଅ

ଆଖିରେ ତାହାର ଭରିଛି ଲୁହ ।

ବାପା ଭାଇ ସହ କରିବା ଚାଷ

ଶସ୍ୟ ଭରା ହେବ ଆମରି ଦେଶ ।

ନିଜକୁ କରିବା ଆତ୍ମନିର୍ଭର

ଆଉ ନ ରହିବ ମନରେ ଡର ।

ଜୀବନକୁ ଦେବା ବାଜି ଲଗାଇ

ହସ ଭରି ଦେବା ସବୁରି ପାଇଁ ।

ହସିବ ଏ ଦେଶ ହସିବ ଗାଆଁ

କର୍ମ କରିବାକୁ ଡରିବା କିଆଁ ।