!! व्यथा वारकऱ्यांची !!

पांडुरंगा तुझ्या दर्शनाला आतुर झाले रे मन !

या वर्षी तरी पंढरपुर नगरी होईल का रे दर्शन !!

सवय जडली आहे जीवाला वारीची !

टाळ मृदुंग यासवे आनंदे नाचण्याची !!

सवंगडी माझे सारे आहेत आसुसले रे !

पांडुरंगा यंदा तरी सगळ्यांची वारी घडू दे रे !!

पालखी घेऊन चालता-चालता देहभान विसरते !

भूक-तहान ऊन,पाऊस कसलीही तमा नसते !!

दिवसागणिक असती पादुका आमच्या सोबत !

कधी उभे रिंगण कधी गोल रिंगण असतो खेळत !!

चालताना गरजत असतो ज्ञानोबा माऊली तुका !

पांडुरंगा तुझ्या दर्शनास असे रे जीव हा भुका !!

नको आम्हाला पंचपक्वान्ने वा मिष्टांन्ने भोजनास !

वारकर्यां संगे प्रसाद ग्रहणाची मजा असे खास !!

वाहत आहे दुथडी भरून चंद्रभागा !

या जगी चे सर्व संकट वाहून जाऊ दे गा !!

पुन्हा भरुदे पंढरी नगरी भक्तांचा मेळा !

एकच आस याची डोळे बघावा हा सोहळा !!

पांडुरंगा आता नाही रे धरवत धीर !

तुझ्या दर्शनास जीव झाला रे अधीर !!