उडत जाती मन माझे

 उडत जाती मन माझे या निळ्या आभाळात,

पाहुणे सौंदर्य निसर्गाचे मंत्रमुग्ध होऊन जातो,

वृक्षांच्या सावलीत, गंध फुलांचा भुलवून टाकतो,

ओल्या मातीचा स्पर्श अन् सुगंध मनात खोल घर करतो,

पानांची सळसळ, नदीचा खळखळ नाद,

हृदयात हळुवार असा नवा उमेद जागवतो.

सूर्यकिरणांची जादू, सोनसळी ती प्रभा,

पसरते जिथे तिथे, धरतीला सजवते चैतन्य नवा,

कळी कळी उमलून, रंगोत्सव करते साजरा,

जीवनाच्या या मोहात, मन हरवून जातं दिवसा.

उडत जाती मन माझे या निळ्या आभाळात,

पाहुणे सौंदर्य निसर्गाचे मंत्रमुग्ध होऊन जातो,

रात्रीच्या शांततेत, ताऱ्यांचा चमचमता नजारा,

जणू स्वप्नांच्या जगात, सजीव होतो प्रत्येक तारा,

चंद्राच्या शीतल प्रकाशात, नदीही झळकते मोत्यांसारखी,

अशा या रम्य रात्री, मन होते निसर्गाच्या साथी .

धरतीवरच्या हिरवळीचा मखमली स्पर्श,

तिथे फिरताना जीव हरवतो, विसरतो दुःखांचा अर्थ,

निसर्गाच्या कुशीत, सापडतात जगण्याचे नवे तर्क,

या जादुई प्रवासात, मन सतत गुंतून राहतात.

उडत जाती मन माझे या निळ्या आभाळात,

पाहुणे सौंदर्य निसर्गाचे मंत्रमुग्ध होऊन जातो,

अशा या निसर्गाच्या अनमोल सोबती,

जगण्याच्या कलेला देतात नवीन प्रेरणा,

मनाच्या कोपऱ्यात हरवलेल्या स्वप्नांना,

नवीन उमेद, नवीन दिशा दाखवतात.

उडत जाती मन माझे या निळ्या आभाळात,

पाहुणे सौंदर्य निसर्गाचे मंत्रमुग्ध होऊन जातो.