STORYMIRROR

Narasinh Jagadale

Tragedy

3  

Narasinh Jagadale

Tragedy

पावसा

पावसा

1 min
18

आला गरजत तू रे

भुई सारी केली ओली

थंडावला जीव माझा

आनंदून पेर केली


पेर केली आनंदून

नाही फुटला अंकुर

लख्ख उन्हात दिसते

काळे कुट्ट रे वावर


आता समजेना कांही

कसे सोडवावे कोडे

कसे आणावे बियाणे

कसे चुकवावे भाडे


जिवापाड जपलेल

खोंड खिल्लार अल्लड

आता विकतो हा जीव

नको करू तू हुल्लड


किती वाट पाहू तुझी

कुठे गेला तू रुसून

ओशाळला जीव माझा

इथं शेतात बसून


ओटी भरून दोनदा

माझी मला येते कीव

हाती निराशेचे पीक

वाटे संपवावा जीव


तूच सांग माय बापा

कधी दुःख हे सरन

तुझ्या एका सरीवरी

माझ जीवन मरण


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Tragedy