સમય નું ચક્ર ફરતું રહે.
સમય નું ચક્ર ફરતું રહે.
સમયનું ચક્ર ફરતું રહે છે.
જીગ્નેશભાઈ એક મોટા અને સફળ વેપારી હતા. તેમની પાસે પુષ્કળ ધન હતું અને તેમનું હૃદય પણ એટલું જ વિશાળ હતું. તેઓ હંમેશા પોતાના મિત્રો અને જરૂરિયાતમંદોની મદદ કરવા માટે તત્પર રહેતા. તેમના મિત્રો તેમને ખૂબ જ ચાહતા અને તેમનો આદર કરતા.
પરંતુ સમય હંમેશા એકસરખો નથી રહેતો. એક દિવસ જીગ્નેશભાઈના એક ખાસ મિત્ર સંજયભાઈને તેમના ધંધામાં ભારે નુકસાન થયું. સંજયભાઈ આર્થિક રીતે તૂટી ગયા અને તેમને ખબર નહોતી કે હવે શું કરવું. તેમની આ મુશ્કેલ પરિસ્થિતિ જોઈને જીગ્નેશભાઈનું હૃદય દ્રવી ઉઠ્યું. તેઓ પોતાના મિત્રને આ હાલતમાં જોઈ શકતા નહોતા.
જીગ્નેશભાઈએ સંજયભાઈને મદદ કરવાનો નિર્ણય લીધો, પરંતુ એવી રીતે કે સંજયભાઈને તેની જાણ પણ ન થાય. તેમણે ગુપ્ત રીતે સંજયભાઈના ધંધામાં થોડું રોકાણ કર્યું, જેનાથી સંજયભાઈને ધીમે ધીમે આર્થિક રાહત મળવા લાગી. સંજયભાઈને લાગ્યું કે તેમનો સમય ફરી રહ્યો છે અને તેમનો ધંધો પાછો પાટા પર ચડી રહ્યો છે.
જો કે, સંજયભાઈ અજાણતામાં જીગ્નેશભાઈથી ઈર્ષા કરતા હતા. તેમને લાગતું હતું કે જીગ્નેશભાઈ ખૂબ જ સુખી છે અને તેમને ક્યારેય કોઈ તકલીફ નથી પડતી. તેઓ મનમાં ને મનમાં જીગ્નેશભાઈની સફળતાને લઈને થોડો અસંતોષ અનુભવતા હતા.
આમ જ થોડો સમય વીતી ગયો. સંજયભાઈનો ધંધો હવે સારો ચાલતો હતો અને તેઓ આર્થિક રીતે સ્થિર થઈ ગયા હતા. એક દિવસ તેમને કોઈના દ્વારા જાણવા મળ્યું કે તેમની મુશ્કેલ સમયમાં તેમને જે મદદ મળી હતી તે કોઈ બીજાએ નહીં પણ તેમના જ મિત્ર જીગ્નેશભાઈએ કરી હતી. આ જાણીને સંજયભાઈને મોટો આઘાત લાગ્યો. તેઓ આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા અને તેમને પોતાની ભૂલનો અહેસાસ થયો.
સંજયભાઈ તરત જ જીગ્નેશભાઈને મળવા ગયા. તેમના ચહેરા પર પસ્તાવો અને આભારની ભાવના સ્પષ્ટ દેખાતી હતી.
સંજયભાઈ: (નીચું જોઈને) જીગ્નેશભાઈ, મને માફ કરશો. મને ખબર નહોતી કે મારી મુશ્કેલીના સમયમાં તમે મારી મદદ કરી હતી. અને હું તો મનમાં તમારા વિશે…
જીગ્નેશભાઈ: (હસીને) અરે સંજય, તેમાં માફી માંગવાની શું વાત છે? તું મારો મિત્ર છે અને મુશ્કેલીના સમયમાં મિત્ર જ મિત્રની મદદ કરે છે. સમય બધા માટે બદલાય છે. આજે તારો ખરાબ સમય હતો, કાલે મારો પણ આવી શકે છે.
સંજયભાઈ: પણ તમે મને જણાવ્યું કેમ નહીં?
જીગ્નેશભાઈ: હું નહોતો ઇચ્છતો કે તને એવું લાગે કે તારા પર કોઈનો ઉપકાર છે. હું ઇચ્છતો હતો કે તું પોતાની મહેનતથી આગળ વધે અને તારો આત્મવિશ્વાસ જળવાઈ રહે.
સંજયભાઈની આંખોમાં આંસુ આવી ગયા. તે જીગ્નેશભાઈને ભેટી પડ્યા.
સંજયભાઈ: તમે ખરેખર મહાન છો, જીગ્નેશભાઈ. હું ક્યારેય તમારી આ મદદ નહીં ભૂલું. અને મારી ઈર્ષા માટે પણ મને ખૂબ જ પસ્તાવો થાય છે.
જીગ્નેશભાઈ: ભૂલી જા એ બધું. હવે તારો સારો સમય પાછો આવી ગયો છે, એ જ મારા માટે સૌથી મોટી ખુશી છે. આપણે હંમેશા મિત્રો રહીશું અને એકબીજાને મદદ કરતા રહીશું.
આ ઘટના પછી સંજયભાઈ અને જીગ્નેશભાઈની મિત્રતા વધુ ગાઢ બની ગઈ. સંજયભાઈને સમજાયું કે સાચો મિત્ર એ જ છે જે મુશ્કેલીના સમયમાં સાથ આપે અને નિઃસ્વાર્થ ભાવે મદદ કરે. સમય ખરેખર બધાનો એકસરખો નથી હોતો, પરંતુ મુશ્કેલ સમયમાં સાચા મિત્રોનો સાથ મળી જાય તો દરેક મુશ્કેલી આસાન બની જાય છે. અને આ જ સાચા સંબંધોની જીત છે.
